Batman en Robin gaan wat drinken.
Beide superhelden zijn uitgeput na een lange week van non-stop misdaadbestrijding en besluiten een paar uur te relaxen in het plaatselijke café.
Robin weet dat zijn vriend veel te hard en te lang heeft gewerkt. Dus hij denkt: wat maakt het uit, hij kan dronken worden en ontspannen. Hij besluit waakzaam te blijven en bestelt alcoholvrij bier, terwijl Batman een fles whisky voor zichzelf bestelt.
De drank haalt de scherpte weg en Batman vertelt over zijn overleden ouders, de miljoenen die hij heeft verloren aan Bitcoin, zijn mislukte romantische relaties... Hij huilt bijna.
Een paar uur later drinkt hij de fles leeg en is helemaal in de war. Robin betaalt de rekening, ze verlaten de bar en gaan naar de plek waar ze de Batmobiel hebben geparkeerd.
Batman kan nauwelijks lopen. Hij realiseert zich dat hij niet kan rijden, dus overhandigt hij de sleutels van de Batmobiel aan Robin. "Jij rijdt vanavond, jochie".
Robins mond valt open. Hij kan zijn geluk niet geloven. Na al die jaren bestuurt hij eindelijk deze machine! En jongen, gaat hij zijn grenzen testen! Hij zet Batman op de passagiersstoel, laat deze zakken en maakt hem vast.
Hij zet de motor aan, pakt de versnellingspook, schakelt naar de eerste stand en trapt het gaspedaal in. Hij schakelt snel naar de tweede, derde versnelling. Hij gaat van 0 naar 100 in 2,5 seconden. Hij rijdt als een maniak door de straten van Gotham. Hij neemt scherpe bochten en schakelt terug om het stuur onder controle te houden. Hij rijdt de snelweg op en schakelt snel weer op.
Hij wil deze baby tot het uiterste drijven, dus neemt hij herhaaldelijk afslagen en klimt terug naar de snelweg. Hij neemt de afrit met een snelheid van 140 km/uur. Hij gaat over de 150. En hij bestuurt de auto alleen met de stick, waarbij hij meesterlijk op- en terugschakelt. Hij heeft de remmen nauwelijks aangeraakt. Batman heeft geen piepgeluidje gemaakt.
Na een tijdje realiseert hij zich dat hij de Batmobiel voldoende heeft gepusht en waarschijnlijk bijna de versnellingsbak kapot heeft gemaakt. Hij rijdt terug naar de Batcave.
Hij parkeert de Batmobiel en opent de deur om naar buiten te gaan, maar een hand houdt hem tegen.
"Kus me, Robin."
"Wat zeg je, Batman?!?"
"Kus me, Robin!"
"Batman, wat nou? Je weet dat ik geen hомо ben!"
'Robin, hou je mond en geef me een kus.'
"Ik weet niet waardoor je op dat idee kwam, maar ik vind je niet leuk op die manier!"
'Oh kom op, Robin. Je hebt altijd geweten dat de Batmobiel een automatische versnellingsbak heeft!'
Marjan en Ciska, 2 vriendinnen hebben elkaar een poos niet gezien en komen elkaar tegen op straat.
Na wat bijpraten zegt Marjan:
"Voor wie werk jij tegenwoordig eigenlijk?"
Ciska:
"Voor de belastingen."
Marjan:
"Huh? Maar je zat toch bij een groothandel?"
Ciska:
"Ja, maar van mijn salaris betaal ik een groot deel loonbelasting.
Dit kan oplopen tot 49,5%.
Als ik van de rest boodschappen doe betaal ik BTW. Dit kan oplopen tot 21%. En op mijn Chardonnee zit nog extra accijns op alcohol en op mijn frisdrank accijns op suiker. Als ik 's avonds dan mijn
Wijntje drink + een zakje сhiрs eet en het licht en de verwarming aan doe, betaal ik energiebelasting. Ga ik vervolgens naar het toilet om te plassen dan betaal ik waterbelasting, rioolbelasting en
Verontreinigingsheffing.
Als ik mijn lege zakje сhiрs weggooi en de container aan de straat zet betaal ik afvalstoffenheffing.
Over mijn huis betaal ik WOZ belasting.
Voor mijn hond betaal ik hondenbelasting.
Mijn huis en de spullen in mijn huis heb ik verzekerd, maar daarover betaal ik assurantiebelasting.
Koop ik een nieuwe koelkast, dan betaal ik behalve BTW ook een verwijderingsbijdrage.
Voor de auto, die ik gekocht heb om naar mijn werk te kunnen, heb ik BPM en BTW betaald. Om er in te rijden betaal ik wegenbelasting en over de verzekering assurantiebelasting. Bij het tanken betaal
Ik accijns over de benzine. En over de accijns ook BTW. (Belasting over belasting...)
Doe ik mee met een loterij, dan betaal ik kansspelbelasting.
Ga ik op een terrasje zitten, dan betaal ik precariobelasting.
Ga ik met mijn kinderen naar een pretpark dan betaal ik vermakelijkheidsbelasting en toeristenbelasting.
En voor het parkeren van mijn auto, parkeerbelasting.
Als ik dan nog wat over hou en dat op een spaarrekening zet, moet ik vermogenrendementsheffing betalen.
En als ik dood ga, betaalt mijn partner erfbelasting.
Van te voren weggeven aan mijn kinderen betekent schenkbelasting betalen...
Dus, ja, ik werk voor de belastingen."
Een man liep de straat op en pakte een taxi die net voorbij reed. Hij stapte in de taxi en de taxichauffeur zei:
'Perfecte timing. Je веnт net als Brian!
Passagier:
“Wie?”
De chauffeur:
“Brian Sullivan. Hij is een man die altijd alles goed deed. Zoals dat ik langskwam als je een taxi nodig had, zulke dingen gebeuren elke keer weer met Brian Sullivan.
Passagier:
“Er hangen altijd wel een paar wolkjes boven iedereen.”
De chauffeur: ‘Niet Brian Sullivan. Hij was een geweldige atleet. Hij had de Grand Slam kunnen winnen met tennis. Hij kon golfen met de profs. Hij zong als een operabariton en danste als een Broadway-ster en je had hem piano moeten horen spelen. Hij was een geweldige kerel.”
Passagier:
“Klinkt alsof hij iets heel bijzonders was.”
De chauffeur: ‘Er is nog meer te vertellen … Hij had een geheugen als een computer. Hij herinnerde zich de verjaardag van iedereen. Hij wist alles van wijn, welk voedsel hij moest bestellen en met welke vork hij het moest eten. Hij kon alles repareren. Niet zoals ik. Als ik een zekering vervang, valt de hele straat uit. Maar Brian Sullivan kon alles goed doen.'
Passagier:
“Wauw. Een straffe kerel dan.”
De chauffeur:
“Hij wist altijd hое hij het snelste in het verkeer kon komen en files kon vermijden. Niet zoals ik, ik lijk er altijd in vast te lopen. Maar Brian heeft nooit een fout gemaakt en hij wist echt hое hij een vrouw moest behandelen en haar een goed gevoel moest geven. Hij zou haar nooit tegenspreken, ook al had ze ongelijk; en zijn kleding was altijd onberispelijk, en ook zijn schoenen waren altijd perfect gepoetst. Hij was de perfecte man! Hij heeft nooit een fout gemaakt. Niemand zou zich ooit kunnen meten met Brian Sullivan.”
Passagier:
“Een geweldige kerel. Ное heb je hem ontmoet?"
De chauffeur:
“Nou, ik heb Brian nooit echt ontmoet. Hij is gestorven. Ik ben getrouwd met zijn weduwe.’