Έξυπνα ανέκδοτα, Εξυπνα ανεκδοτα
Ο Μπους ξεκινά περιοδεία στην Αμερικάνικη επαρχία και σε κάποιο χωριό, το αυτοκίνητό του σκοτώνει μια κότα.
- Μην στεναχωριέσαι, λέει στον οδηγό του. Θα πάω εγώ να καθαρίσω με τον ιδιοκτήτη της και σε λίγο επιστρέφω...
Μετά από 10λεπτά βγαίνει καταματωμένος, με σκισμένα ρούχα από το αγρόσπιτο, μπαίνει στο αυτοκίνητο και σχολιάζει εκνευρισμένος:
- Μα τι χωριάτες που είναι αυτοί! Τόση φασαρία για μια κότα και δεν σηκώνανε και κουβέντα! Με σμπαραλιάσανε στο ξύλο οι αγροίκοι. Πάμε να φύγουμε από δω.
Σε κάποια άλλη πόλη, το αυτοκίνητο πατάει ένα γουρούνι και το σκοτώνει. Ο Μπούς τρομοκρατημένος λέει στον οδηγό του. Να πάς εσύ τώρα, να τους πληρώσεις όσα θέλουν και να φύγουμε γρήγορα.
Πράγματι ο οδηγός πηγαίνει, περνά 1 ώρα, περνάνε 2 ώρες και κάποια στιγμή βγαίνει ο οδηγός, αγκαλιά με τους κατοίκους, σιγοτραγουδώντας, γεμάτος δώρα και μέσα στην καλή χαρά.
- Τι έγινε ρωτάει ο Μπους. Πως το κατάφερες αυτό και δεν θύμωσαν;
- Δεν ξέρω πρόεδρε. Εγώ μπήκα στο σπίτι και τους είπα με σοβαρό ύφος:
"Καλημέρα σας! Είμαι ο οδηγός του προέδρου Μπους. Το γουρούνι είναι νεκρό"!
Οι κάτοικοι του μικρού χωριού είναι απαρηγόρητοι.
Ο ξαφνικός θάνατος του λατρευτού τους δασκάλου, τούς έχει συντρίψει. Μαζεμένοι όλοι στην εκκλησία, περιμένουν να αρχίσει η κηδεία, που ήδη είχε αργήσει 1 ώρα. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, η νεκροφόρα με το πτώμα του δασκάλου, τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα για να προλάβει την τελετή. Σε μια απότομη στροφή, τουμπάρει το φέρετρο, ανοίγει η πίσω πόρτα και το πτώμα πέφτει στο δρόμο. Μετά από λίγα λεπτά, περνά ένα Ι. Χ., πατά το πτώμα, σταματά απότομα, και βγαίνουν έξω οι επιβάτες:
- Πω, πω τι πάθαμε! Τι κάνουμε τώρα;
- Τι θες να κάνουμε; Αν μας πιάσουν, πάμε μέσα για ανθρωποκτονία εξʼ αμελείας. Βάλε ένα χεράκι να τον πετάξουμε στο ρέμα.
Πράγματι, αφήνουν το πτώμα στο ρέμα και το σκεπάζουν πρόχειρα με κλαδιά για να μη φαίνεται. Δεν προλαβαίνουν να περάσουν 20 λεπτά, και στη ρεματιά πλησιάζουν 2 κυνηγοί:
- Λαγός στη ρεματιά! Πάνω του!
Αρχίζουν τις τουφεκιές, πλησιάζουν προς το πτώμα και λέει ο ένας στον άλλον:
- Που τον είδες τον λαγό, ρε χαμένε; Τον σακατέψαμε τον άνθρωπο.
- Και τι κάνουμε τώρα;
- Τι θες να κάνουμε, έτσι όπως τα κατάφερες; Θα τον βάλουμε στο ΙΧ να τον πετάξουμε στη θάλασσα.
Έτσι και έγινε! Πέταξαν το πτώμα στη θάλασσα, αλλά μετά από μισή ώρα, πλησιάζει ένα αλιευτικό σκάφος:
- Ροφός στη θάλασσα! Πάνω του!
Άρχισαν να ρίχνουν με τα καμάκια προς το άτυχο πτώμα, φυσικά όμως απογοητεύτηκαν μόλις πλησίασαν:
- Μεγάλε, είσαι αχτύπητος. Ροφός ε; Όχι για ψαράς δεν κάνεις ούτε για για φυλάς γίδια στο βουνό.
- Τι κάνουμε τώρα θεέ μου; Aλίμονο μας!
- Δεν υπάρχει άλλη λύση. Θα πετάξουμε το πτώμα στην ακτή.
Από την τρομάρα τους όμως οι ψαράδες εγκατέλειψαν άρον-άρον το πτώμα καταμεσής του δρόμου. Μετά από 2 λεπτά περνά ένα ΙΧ, ξαναπατά το πτώμα, αυτή τη φορά όμως οι επιβάτες ήταν ευσυνείδητοι:
- Πω, πω, τι πάθαμε!
- Μπορεί ια ζει ακόμα. Να τον πάμε γρήγορα στο κοντινότερο νοσοκομείο.
Πηγαίνουν το πτώμα στο νοσοκομείο, το βάζουν γρήγορα στην εντατική και μετά από 2 ώρες βγαίνει από το χειρουργείο απογοητευμένος ο γιατρός. Γεμάτοι αγωνία οι επιβάτες τον ρωτούν:
- Γιατρέ πες μας, θα ζήσει;
Και ο γιατρός:
- Τι να σας πω, ρε παιδιά; Αν μας τον φέρνατε μισή ώρα γρηγορότερα, θα τον είχαμε γλυτώσει!
Κεντρική πύλη εισόδου στρατοπέδου κάπου στα βόρεια. Ο νεοσύλλεκτος φαντάρος φυλάει σκοπιά, ακριβώς μέσα απA τα κάγκελα.
Σε λίγο φτάνει ο επιλοχίας με κάποιους στρατιώτες και τους παρατάσσει στις δύο πλευρές της εισόδου.
- Εδώ και ακίνητοι, λέει, σε λίγο φτάνει ο στρατηγός για επιθεώρηση
Του στρατοπέδου και προσέξτε καλά. Σας θέλω "κλαρίνα" όταν
Διατάξω "παρουσιάστε...".
Η ώρα όμως περνούσε κι ο στρατηγός δεν φαινόταν πουθενά. Το
Κρύο έτσουζε, είχε αρχίσει και να χιονίζει, οπότε ο επιλοχίας
Έχασε την υπομονή και την ψυχραιμία του κι άρχισε να κόβει
Βόλτες πάνω κάτω βρίζοντας και στολίζοντας με διάφορα...
Κοσμητικά επίθετα τον στρατηγό. "ο μ...,ο έτσι, ο αλλιώς..."
Όλα αυτά φυσικά δυνατά και "εις επήκοον" όλων, μηδέ του
Νεοσύλλεκτου φρουρού εξαιρουμένου.
Αφού πέρασε ακόμη κάμποση ώρα και ο στρατηγός δεν φαινόταν,
Νευριασμένος όπως ήταν ο επιλοχίας, μαζεύει τους στρατιώτες και φεύγει. Σε κανένα μισάωρο μετά την αναχώρησή του, να και
Σταματάει μπροστά στην πύλη ένα στρατιωτικό τζιπ και κατεβαίνει
Ένας γαλονάς.
- Aλτ! Τίς εί; τον ρωτάει ο φρουρός.
- Στρατηγός Τάδε, του απαντάει.
- Μ... Μ εσύ ρε ο στρατηγός; Κακομοίρη μου, μη σε δει ο επιλοχίας
Την έχεις βαμμένη με τα νεύρα που σου έχει...