Еден селанец си чувал многу свињи. Еден ден дошол инспектор и го прашал:
– Со што ги храните свињите?
– Па, кога има пченка со пченка, инаку со отпадоци од храна. Зошто?
– Јас сум од Здружението за заштита на животните. Не ги храните како што треба – тие не треба да јадат отпадоци. – И го казнил.
По два дена дошол друг инспектор и го прашал со што ги храни свињите.
– Па, со лосос, кавијар, со ракчиња. Зошто? – Прашал селанецот.
– Јас сум од ООН. Не може, кога милиони луѓе умрат од глад, вие да ги храните свињите со деликатеси. – Исто така го казнил. По неколку дена дошол трет инспектор и го прашал селанецот со што ги храни свињите.
– Па, јас не ги хранам! Им давам по 100 денари на ден, да си купат што им се јаде! – одговорил луто селанецот.

Во Берово живеело семејство кое одгледувало ноеви.
Мажот не знаел нути да чита ниту да пишува, но бил број еден во одгледувањето на ноеви. Живееле добро, но жената била незадоволна:
„Сите мои пријателки купуваат во Скопје, затоа што продавниците тука се катастрофа. Сакам да се преселиме во Скопје“.
Мажот и рекол:
„И што да правиме во Скопје, јас можам само и единствено да одгледувам ноеви?“
Ама нели љубовта е слепа, па се преселиле во Скопје.
Во Скопје мажот отишол на интервју за работа како заварувач, бидејќи друга работа не успеал да најде. Му дале формулар да го пополни, но тој рекол дека е неписмен и дека не може. Му одговориле дека тогаш не може да го земат за заварувач и семејството се вратило назад во Берово.
Поминало некое време и на одгледувачот на ноеви му понудиле работа на голема фарма за ноеви во Америка.
Се преселиле, ново работно место, нови правила, процент од добивката за одгледувачот при одреден прираст на ноевите над дефинираниот број, абе одгледувачот станал милионер.
Жената одела постојано на шопинг во Њујорк со новите пријателки, но по некое време пак станала незадоволна.
„Шопинг со пријателки, но тие плаќаат со кредитни картички, а само јас морам вадам пари во кеш и се чувствувам непријатно. Толку ли не можеш да пополниш еден формулар во банка, па и јас да можам да пазарувам како останатите?“
Мажот и одговорил:
„Ако можев да пополнам формулар, сега ќе бев заварувач во Скопје“.
Рокер добил многу пари на Лото и решил да си купи мотор „Харли Дејвидсон“.
Отишол во продавницата и си одбрал најкул мотор, целиот хром и никел – многу јако светел.
Продавачот му рекол:
– Моделот е одличен, но за да не се оштети сјајот, секогаш треба да носите со вас две туби вазелин и кога ќе видите дека ќе врне, ќе ги премачкувате хромираните и сјајните метални делови.
Си го зел рокерот моторот, си го возел и тубичките си ги користел.
По некое време си фатил cekcи девојка, ја возел нагоре-надолу и еден ден таа го поканила на вечера кај нејзините родители, за да го запознаат. Пред да отидат на вечера му рекла:
– Кај нас дома има едно правило, кој прв проговори на вечерата ги мие сите садови!
Одат кај нив, гледа рокерот – куп садови, неизмиени со месеци. Седнуваат, вечераат, никој збор не пушта. Завршуваат со јадењето и рокерот се чуди што да направи за да се извлече од миењето. Ја фаќа девојката, почнува да ја соблекува, родителите молчат. Продолжува и ја опнува на масата пред очите на родителите, тие ништо не кажуваат.
Ја фаќа мајката, ја опнува и неа, никој збор не кажува.
Во тоа време надвор почнува да грми. Рокерот слуша и брзо ги вади тубите со вазелин.
Таткото веднаш скокнува:
– Полека бе момче, полека, јас ќе измијам садовите, само полека!
Си бил еден млад овчар, кој немал ништо друго освен овци и не знаел за ништо друго на овој свет, освен за овци.
Тој си живеел со овците, си зборувал со нив, спиел кај нив, ги сакал и тие за него биле сè. Но, еден ден до пасиштето му отвориле јавна куќа…
Овчарот станал љубопитен, какво е тоа ново нешто и решил да провери. Отишол и тропнал на вратата, една провокативна госпоѓа отворила.
Тој и рекол дека сака да види што е тоа јавна куќа, а таа му рекла дека нема проблем само ако има пари. Работата била што тој немал пари и никогаш не ни имал.
Со тага во срцето решил да ја заколе Доли, една од овците. Немало друг начин, а цврсто бил решил да провери што е тоа до неговото пасиште.
Ја заклал овцата, го продал месото и влегол во јавната куќа.
Сабајлето целото стадо се собрала пред борделот и си го чекале Овчарот да излезе. По некое време, овчарот излегол на тересата гол, се истегнал, погледнал кон овците и им рекол:
– Ќе ве исколам еј, сите ќе ве исколам!

Стои ситен маж разочаран во кафана… пред него – пиво.
Влегува еден набилдан тепач, го тапка по рамото ситниов и му го пие пивото на екс! Ситниот маж почнува да плаче…
Тепачот:
– Доста бе, плачко! За едно пиво ли ќе лелекаш?!
Ситниот маж:
– Слушај сега: Рано сабајлево жена ми ме напушти, куќата ми е празна, банкарската сметка – уште попразна! Потоа отидов на работа и ме отпуштија! Не сакав да живеам повеќе! Легнав на шините – го промениле правецот на возот! Сакав да се обесам – јажето се скина! Сакав да се застрелам – пиштолот заглави! И сега, купувам пиво со последните пари го ставив отровот внатре и ти ми го испи!