Κάποια φορά μπαίνει ένας δειλός ανθρωπάκος στα ουρητήρια, και εκεί που χει κατεβάσει το παντελόνι του βλέπει έναν αράπη δίπλα του με ένα τεράστιο πράγμα εκεί. Κοιτάει δειλά και ρωτάει όλο απορία:
- Μα δεν μου λες, καλέ μου άνθρωπε, πως και εσένα είναι τόσο μεγάλη και εμένα ίσα που φαίνεται;
- Α! ακου να σου πω, θα σου πω το μυστικό, αλλά να μην βγει παραέξω, εντάξει; Λοιπόν, κάθε πρωί θα την πιάνεις, θα την βάζεις πάνω στον πάγκο της κουζίνας και θα την χτυπάς εκεί για ένα τέταρτο. Και σε ένα μήνα θα χει γίνει και πιο μεγάλη ίσως...
- Φεύγει το ανθρωπάκι προβληματισμένο, πάει σπίτι, την βάζει πάνω στον πάγκο και αρχίζει να την χτυπάει... μα πονούσε ο καημένος, αλλά και τι να κάνει..
Μετά από κάνα δίμηνο συναντά τον αράπη στα ουρητήρια και του παραπονιέται αμέσως!
- Κοίτα άνθρωπέ μου, κοίτα πως έγινα!
- Τι να σου πω... (λέει προβληματισμένος ο αράπης), το μέγεθος δεν άλλαξε... από χρώμα όμως το πέτυχες!
Ηταν η μικρή Αννούλα στο σχολείο (δημοτικό), και κάποια στιγμή χτύπησε το κουδούνι για να βγούν τα παιδιά διάλλειμα.
Ετσι όπως έπαιζε η Αννούλα με τις φίλες της ακούει ένα "Ψίτ!". Γυρνάει και βλέπει έναν τύπο γύρω στα 40, να της γνέφει πίσω απο έναν θάμνο. Πλησιάζει και της λέει ο τύπος:
- Αν με αφήσεις να χαϊδέψω τα μαλλάκια σου, θα σου δώσω ένα γλειφιτζούρι.
- Ε, καλά, εντάξει...
Της δίνει το γλειφιτζούρι και ενώ η Αννούλα το απολάμβανε, εκείνος της χαϊδευε τα μαλλιά. Χτυπάει όμως το κουδούνι και φεύγει η Αννούλα. Στο επόμενο διάλειμμα, πάλι τα ίδια. Αυτή τη φορά της λέει:
- Αν με αφήσεις να χαϊδέψω την πλατούλα σου, θα σου δώσω κι άλλο γλειφιτζούρι.
- Ε, καλά, εντάξει...
Της δίνει κι άλλο γλειφιτζούρι κι ενώ η Αννούλα το έτρωγε, εκείνος της χαϊδευε την πλάτη. Χτυπάει όμως το κουδούνι και φεύγει η μικρή Αννούλα. Στο επόμενο διάλειμμα, τα ίδια.
- Αν με αφήσεις να χαϊδέψω τα μπουτάκια σου, θα σου δώσω κι άλλο γλειφιτζούρι.
- Ε, καλά, εντάξει...
Κι ενώ η Αννούλα το έτρωγε, εκείνος της χαϊδευε τα μπουτάκια. Χτυπάει όμως το κουδούνι και φεύγει η μικρή Αννούλα. Έτσι όπως έμπαινε μέσα στο σχολείο, τη ρωτάει η φίλη της η Ελενίτσα:
- Βρε Αννούλα, δε μου λες, ποιός είναι αυτός που πας και κάθεσαι μαζί του στα διαλείμματα;
- Ασε με Ελενίτσα κι έχω τα νεύρα μου! Μέχρι να με γαμήσει, θα πάθω ζάχαρο!
A young woman married and had 9 children. Her husband died. She soon married again and had 7 more children. Again, her husband died. She again remarried and this time had 5 more children. This time when her husband died, she did too. In all, she left 21 children.
Standing before her coffin, the preacher prayed to the Lord above, thanking Him for this loving woman who fulfilled His wish that she, "Go forth and multiply." In his final remarks, the preacher intoned, "Thank you Lord, theyre finally together."
Leaning over to his neighbor, one mourner asked, "Do you think he means her first, second, or third husband?"
The other mourner replied, "I think he means her legs."