Een Afro-Amerikaanse soldaat staat aan het eind van de Vietnam oorlog langs de kant van een Interstate te liften. Een mooie vrouw in een cabrio stopt en neemt de soldaat mee. Ze raken wat aan de praat en ontdekken dat ze allebei naar dezelfde stad moeten.
Even later op een bosweggetje moet die soldaat toch wel erg nodig рissеn, dus vraagt hij beleefd aan de dame:
“Jongedame, zou je hier alsjeblieft even aan de kant willen gaan staan, ik heb dringend behoefte aan een sanitaire stop.” Zo gezegd, zo gedaan. De soldaat stapt uit en loopt richting de bomen, gaat met zijn rug naar de vrouw staan, maakt wat gebaren waarvan de vrouw alleen maar kan afleiden dat hij zijn gulp opent, en vervolgens gaat de soldaat liggen… Ze kijkt haar ogen uit.. de soldaat ligt met 1 hand om zijn hoofd te ondersteunen op zijn zij, met de andere hand om zijn klavots… te рissеn.
Het schaamrood loopt haar op de kaken, ze weet dat het niet netjes is om te gluren, maar dit is wel HEEL vreemd. De soldaat schudt zijn klavots af, frommelt hem terug in de broek, staat op en draait zich om. Snel kijkt de vrouw recht vooruit. De soldaat gaat zitten in de auto en ze vervolgen hun weg.
Na enige tijd zwijgen wordt ze toch TE nieuwsgierig. “Uhm… M-m-m-meneer de Soldaat? Mag ik wat vragen?” -“Tuurlijk, juffrouw, noem me trouwens maar Jack”
“Jack… waarom moest jij net trouwens liggend….. urineren?”
- “Nou, miss…”
“Daisy” -“Nou Daisy, je weet dat ik in Vietnam gevochten heb.
Ik ben 6 maanden geleden geraakt door een granaatscherf.”
“Oh! Wat erg!” onderbreekt ze hem.
En nu begint ze te raden:
“Krijg je slappe benen als je te lang staat? Heb je een zenuwaandoening waardoor je geen kracht meer kan zetten op je blaas?” Ze probeert van alles, maar overal zegt hij kortaf “Nee” op. Na 10x raden geeft ze het dan toch maar op. “Wat is er dan in hemelsnaam gebeurd??” vraagt ze wanhopig. -“Nou, ik ben in mijn rug geraakt, niet ernstig, maar sinds die tijd mag ik van de dokter niet meer zwaar tillen.”
Drie misdadigers zitten in een Amerikaanse dodencel te wachten tot ze aan de beurt zijn om te sterven op de elektrische stoel. Het zijn een Hollander, een Duitser en een Belg.
Als de executie begint, wordt de Hollander als eerste op de stoel gezet. Er wordt hem gevraagd of hij nog een laatste wens heeft. "Nee," antwoord de Hollander, "schiet maar op dan is het gebeurd." De beul schakelt de stroom in en... er gebeurt niets. Nu is het in Amerika de gewoonte dat de gevangene vrij is als de executie mislukt, dus de Hollander verlaat gelukkig de zaal.
Daarna is de Duitser aan de beurt. "Heb je nog een wens," vraagt de beul. "Nee," zegt de Duitser, "geluk heb ik nooit gehad dus schiet maar op."
"Okay," zegt de beul en zet de schakelaar om en... weer gebeurt er niets. Ook de Duitser mag dolgelukkig de zaal verlaten.
Nu is de Belg aan de beurt. "Heb jij nog een laatste wens," zegt de beul tegen de gevangene. "Nee," zegt de Belg, "want ik heb toch nooit geluk gehad, maar weet u, die stekker daar in de hoek zit niet in het stopcontact..."