"En daarom, mijnheer de voorzitter, eist mijn partij dat alle brandblusapparaten in de toekomst uiterlijk tien dagen voor elke brand getest worden."
(uit een debat in de stadsraad van Londen)
"U wordt vriendelijk uitgenodigd het kamermeisje te gebruiken."
(instructies voor de gasten in een Japans hotel)
"Als President Lincoln nog leefde, zou hij zich omdraaien in zijn graf!"
(president Gerald Ford)
"Ik heb wel degelijk eigen meningen. Heel uitgesproken meningen zelfs, maar ik ben het er niet altijd mee eens."
(president Bush)
"Ik heb niet gelogen, ik heb gewoon dingen gezegd die achteraf niet waar bleken te zijn."
(president Richard Nixon over het Watergate-schandaal)
"Wij hebben geen censuur in ons land, alleen maar een beperking op wat bladen mogen schrijven."
(Louis Nel, destijds minister van informatie in Zuid-Afrika)
"China is een groot land, bewoond door veel Chinezen."
(Général Charles de Gaule)
"Ik gebruik mijn hele leven al het woord 'kleurling', dus ik snap echt niet waar die negers zich druk over maken!"
(Martha Mitchell, vrouw van de toenmalige Amerikaanse minister van justitie)
"Niemand kan me beïnvloeden, helemaal niemand, en een vrouw nog minder!"
(ex-Sjah van Iran)
"Mijn zuster is zwanger, maar ik weet nog niet of ik oom of tante word."
(Amerikaanse basketballer)
"Waarom kunnen de joden en de Arabieren niet gaan samenzitten en dit regelen als goede christenen?"
(Britse staatsman Arthur Balfour over de problemen in het Midden-Oosten.)
"Ik heb tien paar schoenen, één voor elke dag van de week."
(Samantha Fox)
"De beste manier om veilig voorbij een koe te geraken, is achter haar blijven."
(tips in een Brits blad voor wielertoeristen)
"Opgelet! Deze draden aanraken is dodelijk, en wie het toch doet, zal gerechtelijk worden vervolgd."
(affiche in een straat in Engeland)
"Dit is de ergste ramp die Californië is overkomen sinds ik werd verkozen."
(Gouverneur Pat Brown na een overstroming)
"Enkel toegang voor leden en niet-leden."
(bord aan ingang van een discotheek in Mexico City)
Iedereen die een hond heeft noemt hem "Rakker" of "Pluto". Die van mij noem ik "Sекs". Nu bracht Sекs mij nogal vrij regelmatig in verlegenheid. Toen ik naar het gemeentehuis ging om een vergunning op te halen voor mijn hond, zei ik tegen de bediende:
"Ik wil graag een vergunning voor Sекs."
Hij zei:
"Ik zou er ook wel een willen hebben."
Toen zei ik:
"Maar het is een hond!"
Hij zei dat het niet uitmaakte hое ze er uitzag. Toen zei ik:
"Maar je begrijpt het niet. Ik heb Sекs sinds mijn negende jaar." Hij zei dat ik toen toch al wel een vrij grote jongen moest zijn geweest.
Toen ik besloot om te trouwen, zei ik tegen de pastoor dat ik Sекs bij het huwelijk wilde hebben. Hij vroeg me om toch te wachten tot na de mis. Ik zei dat Sекs een belangrijke plaats in mijn leven innam. Mijn hele leven draaide tot nu toe om Sекs. Hij zei dat hij geen woord meer wou horen en dat wij in zijn kerk niet konden trouwen. Ik probeerde hem nog te sussen door te zeggen dat alle genodigden het fijn zouden hebben om Sекs erbij te hebben. Daags nadien trouwden we enkel voor de wet. Mijn familie is in de ban van de kerk geslagen.
De hond ging ook mee op huwelijksreis. Ik vertelde de klerk dat ik een kamer wilde voor mijn vrouw en een aparte kamer voor Sекs. Hij zei dat elke kamer in het hotel voor sекs was. Ik zei:
"U begrijpt het niet. Sекs houdt me 's nachts wakker!"
De klerk zei, "Mij ook!"
Op een dag nam ik Sекs mee naar een wedstrijd, maar voordat de wedstrijd begon liep de hond weg. Een andere deelnemer vroeg waarom ik liep te zoeken. Ik vertelde hem dat ik Sекs wilde laten meedoen aan de wedstrijd. Hij vertelde me dat ik mijn kansen verspeeld had. "Maar je begrijpt het niet", zei ik, "Ik hoopte Sекs op TV te krijgen." Hij noemde me een opschepper.
Toen mijn vrouw en ik gingen scheiden, gingen we naar de rechtbank om de verzorging voor de hond uit te vechten. Ik zei:
"Uwe edelachtbare, ik had Sекs voordat ik getrouwd was."
De rechter zei:
"Ik ook."
Toen vertelde ik hem, dat nadat ik getrouwd was Sекs me verlaten had. Hij zei:
"Mij ook."
Gisteravond liep Sекs weer weg. Ik heb uren in de stad naar hem lopen zoeken. Een politie-agent kwam naar me toe en vroeg:
"Wat doet u om 4.00 's morgens op straat?"
Ik zei:
"Ik zoek Sекs."
Mijn zaak komt vrijdag voor.
Je begrijpt, ik ben ondertussen gehuwd, gescheiden, opgesloten geweest en wat weet ik meer door die hond. Tenslotte ging ik te rade bij een psychiater. "Wat is je probleem?" vroeg hij. "Sекs is dood" antwoordde ik. "Het is alsof je je beste vriend verliest," vervolgde ik. De psychiater antwoordde rustig:
"Jij en ik weten goed genoeg dat sекs tot een hoop miserie leidt en niet bepaald 's mans beste vriend is. Koop liever een hond!" Ik ben een gebroken man.....
Een dokter eet een late lunch in zijn favoriete Chinese restaurant als hij de gevreesde woorden hoort:
"Is er een dokter in het restaurant?!"
Hij loopt naar achteren waar hij de manager en een klant ziet die er bleek en trillerig uitziet.
"We hebben net twee mensen ziek gehad," zegt de manager, "de dame hier en nog een heer in de badkamer."
"Ное voelt u zich?" vraagt de dokter.
"Misselijk," zegt de gast, "ik heb net mijn hele maaltijd uitgekotst en ik voel me nog steeds misselijk en duizelig."
"Wat hebt u gegeten?" zegt de dokter, die vermoedt dat het om een snelwerkende voedselvergiftiging gaat.
"De kip lo mein, nummer 9, en wat dumplings."
Op dit punt komt de andere gast uit de badkamer.
"Wat hebt u vandaag gegeten?" vraagt de dokter.
"Ik had loempia's en kip lo mein," zegt hij.
Terwijl een derde klant zich naar de badkamer haast, zegt de dokter tegen de andere twee dat ze moeten gaan zitten en vraagt dringend hoeveel mensen precies de kip lo mein hebben besteld. De manager telt de bestellingen op.
"Zeven."
De zieke klanten beginnen er verontrustend ziek uit te zien. Uit angst dat ze een dodelijke, onbekende ziекте hebben opgelopen, geeft de dokter de manager opdracht een ambulance te bellen en de rest van de klanten eruit te halen, zodat hij de zieke klanten kan verspreiden en ze kan helpen.
"We kunnen niet iedereen eruit gooien!" protesteert de manager. "We hebben het geld nodig. We waren het hele afgelopen jaar gesloten vanwege Covid en dit restaurant zit zwaar in de schulden."
Omdat hij ziet dat hij met deze aanpak niet ver komt, pijnigt de dokter zijn hersenen over waar hij zeven mensen kan onderbrengen totdat de ambulance arriveert. Hij herinnert zich dat de rest van het gebouw wordt bezet door een hotel. Hij rent de deur uit, het hotel in naar de receptie om te vragen of ze een kamer kunnen vrijmaken.
"We hebben een vergaderruimte op de eerste verdieping, maar die is om 16.00 uur geboekt, dus ik kan je die niet laten gebruiken." De receptioniste wil niet meewerken.
De manager komt achter hem staan en vertelt hem dat er een ambulance onderweg is en dat vijf van de mensen die de lo mein hebben gegeten symptomen vertonen; twee lijken helemaal in orde.
"Alstublieft," smeekt de dokter, "ik heb een plek nodig om een stel zieke mensen van het restaurant ernaast onder te brengen voordat de ambulances arriveren."
"Wanneer heb je het nodig?" vraagt de receptioniste.
"Nu, ik heb het nu nodig!"
"En hое lang?"
"Twee uur maximaal."
"Waarom heb je het ook alweer nodig?"
Geërgerd begint de dokter opnieuw. "Luister nu goed, want ik ga mezelf niet nog een keer herhalen.
Ik heb de kamer van 1 tot 3 nodig voor vijf zieken, zeven aten 9!"
Drie jonge vrouwen zitten aan een tafel in een chic restaurant lekker te smikkelen van hun kalfsoestertje. Ze zitten een beetje op te scheppen en het is duidelijk dat ze elkaar te slim af willen zijn.
De eerste zegt:
"Mijn man neemt me voor drie weken mee naar de Maladiven, 5-Sterren hotel, sauna, zwembad, massages alles erop en eraan," en kijkt de anderen geringschattend aan.
De tweede zegt:
"Nou, mijn man heeft zojuist een nieuwe Mercedes voor me gekocht, weet je wel zo'n ding met een open dak, voor de boodschappen," en kijkt behoorlijk trots.
De derde zegt:
"Nou, om eerlijk te zijn, wij hebben niet zoveel geld en weinig waardevolle bezittingen. Mijn man kweekt voor zijn hobby van die breedborstkanaries. Mààr, er kunnen dertien kanaries schouder aan schouder staan op zijn реnis als hij een erectie heeft."
De eerste kijkt een beetje beschaamd en zegt:
"Meisjes, ik moet eerlijk bekennen dat ik probeerde indruk op jullie te maken. Eigenlijk gaan we niet naar de Maladiven. We gaan twee weekjes naar een camping aan het Garda-meer in Italië. Lekker zelf je eigen potje koken voor je tentje."
De tweede zegt:
"Ik schaam me ook een beetje. Om eerlijk te zijn, mijn man heeft me geen Mercedes gekocht. Hij heeft me een oud Fordje gekocht, moeten nog vier nieuwe bandjes op en hij moet nog een beetje bijgespoten worden."
"Nou", zegt de derde, "ik zal ook eerlijk zijn, die kanarie nummer dertien kan maar op één pootje staan, anders flikkert hij er af."