Διάφορα ανέκδοτα

Προσθέστε ανέκδοτο νέα ανέκδοτα Δημοφιλή ανέκδοτα
0
0
0

0
0
Να πάρει, αστόχησα!
Παίζουν δύο τύποι γκόλφ.
Χτυπάει το μπαλάκι ο ένας και λέει:
- Φτου να πάρει, αστόχησα!
- Μην λές κακιές λέξεις, λέει ο άλλος. Θα ρίξει ο θεός κεραυνό να σε κάψει.
Συνεχίζουν το παιχνίδι, και μετά από λίγο πάλι τα ίδια:
- Φτου να πάρει! Αστόχησα!
- Μην λές κακιές λέξεις, λέει ο άλλος. Θα ρίξει ο θεός κεραυνό να σε κάψει.
Εκείνη την ώρα πέφτει ένας κεραυνός αλλά δεν χτυπάει τον βλάστημο, χτυπάει τον φίλο του!
Και ακούγεται μια φωνή:
- Φτου να πάρει, αστόχησα!
0
0
0
0
Λοιπόν ήταν ένας παππούς και πήγε σε ιδιωτική κλινική να κάνει αιματολογικές εξετάσεις. Πάει μετά από δύο μέρες να τις πάρει και ρωτάει τον γιατρό:
- Γιατρέ όλα καλά;
- Όχι, λέει ο γιατρός, έχεις κάτι προβληματάκια.
- Μα τι λες, λέει ο παππούς, εγώ νιώθω ατρόμητος. Αφού σκέψου, παντρεύτηκα μία τριαντάρα και έχει μείνει έγκυος, και τώρα είναι 5 μηνών.
- Αποκλείεται, λέει ο γιατρός.
- Γιατί; λέει ο παππούς.
- Θα σου πω, λέει ο γιατρός. Μία φορά ήταν ένας κυνηγός και πήγε πρωί-πρωί στο κυνήγι και αντί να πάρει μαζί του το όπλο του, πήρε μία ομπρέλα και όταν έφτασε στο βουνό βγήκε μία αρκούδα. Και πήγε αυτός να την χτυπήσει και άνοιξε η ομπρέλα. Και ξαφνικά η αρκούδα σωριάζεται νεκρή. Μπορείς να μου το εξηγήσεις αυτό;
- Μπορώ, λέει ο παππούς, μήπως την πέτυχε άλλος;
- Εκεί, λέει ο γιατρός, θέλω να καταλήξω, παππούλη μου!
0
Το μεγάλο τζάμι του σαλονιού γίνεται κομμάτια από μια μεγάλη πέτρα που πέφτει στα πόδια της εμβρόντητης οικοδέσποινας. Κοιτώντας κάτω στο δρόμο, βλέπει κάποιο παιδί που της λέει με το πιο ευγενικό και αθώο ύφος:
- Με συγχωρείτε πολύ κυρία, δεν το ήθελα. Σε δύο λεπτά θα έρθει ο πατέρας μου να σας περάσει ένα καινούργιο τζάμι.
Πραγματικά, μπαίνει σε λίγο στο σαλόνι ένας μάστορας και αφού τοποθέτησε το τζάμι, λέει στην κυρία:
- Πενήντα ευρώ, παρακαλώ.
- Πώς; Το παιδί σας έσπασε το τζάμι και θέλετε να το πληρώσω εγώ;
- Μα τι λέτε κυρία μου! Σας είπε ο μικρός πως είμαι πατέρας του;
- Και βέβαια!
- Εμένα μου είπε πως είστε μητέρα του!
0
0

0
Μέσα σε ένα αεροπλάνο είναι ένας Παριζίανος ένας Λονδρέζος και ένας Κοζανίτης. Το αεροπλάνο πέφτει στην Ζούγκλα και τους πιάνουν οι Ζουλού οι οποίοι και τους οδηγούν στον αρχηγό τους.
Ο αρχηγός λέει πως θα ρωτήσει τον καθένα απο που είναι και αν δεν γνωρίζει το μέρος θα τους σκοτώνει...
Πάει πρώτα ο Παριζίανος και τον ρωτάει ο αρχηγός:
- Από που είσαι;
- Απο το Παρίσι, την πόλη του φωτός στην ΓαλΛία...
- Από το Παρίσι; Δεν το ξέρω. Στην πυρά!
Πάει μετά ο Λονδρέζος και τον ρωτάει ο αρχηγός:
- Από που είσαι;
- Από το Λονδίνο. Με το Big Ben. Στην Αγγλία...
- Λονδίνο; Δεν το ξέρω... Στην πυρά...
Εν τω μεταξύ ο Κοζανίτης άρχισε να τρεμει γιατί σκεφτόταν
"Δεν ξέρει το Παρίσι... Δεν ξέρει το Λονδίνο.. Πως θα ξέρει την Κοζάνη;"
Τότε τον καλεί ο αρχηγός:
- Από που είσαι;
- Από την Κοζάνη.
Ξαφνικά ο αρχηγός αρχίζει να χαμογελάει, τον αγκαλιάζει και τον φιλάει..
Τοτε ο Κοζανίτης αππορημένος ρωτάει:
- Καλά, δεν ήξερες το Λονδίνο, δεν ήξερες το Παρίσι... Την Κοζάνη που την ξέρεις;
Και ο Φυλαρχος τον κοιτάει χαμογελαστός και λέει:
- Γιο μου, τ. Ε. Ι κοζανηηηησσσ!
0
Μπαίνει ένας πελάτης στο μπαρ, φανερά σοκαρισμένος.
- Ρε συ, λέει στον μπάρμαν, ξέρεις τι γίνεται έξω; Όπως ερχόμουν εδώ πέφτω πάνω σε ένα δυστύχημα. Ένα αυτοκίνητο είχε τσουγκρίσει σε μία κολώνα. Ο οδηγός είχε πεταχτεί έξω. Είχε σπασμένο πόδι, ραγισμένο κρανίο... Αίματα παντού... Τι να σου λέω...
Καλά που είχα πάρει μαθήματα Πρώτων Βοηθειών!
- Δηλαδή, ρωτάει όλο περιέργεια ο μπάρμαν. Τι έκανες;
- Κάθισα κάτω, και έβαλα το κεφάλι μου ανάμεσα στα πόδια μου, για να μην λιποθυμήσω...
0
Πανευτυχείς οι πρωτόπλαστοι χαίρονται τις ομορφιές του Παραδείσου. Τους επισκέπτεται συχνά ο Θεός να δει αν τους λείπει κάτι, αν η δημιουργία του ήταν επιτυχής.
- Θεέ μου, του λέει μια μέρα ο Αδάμ, θέλω να σε ευχαριστήσω. Που την έκανες όμορφη, τόσο γοητευτική, με τις καμπύλες της, την τσαχπινιά της...
- Την έκανα έτσι για να σου αρέσει, παιδί μου, του απαντά ο Θεός με την βαριά στεντόρεια του φωνή.
- Μόνο, να, ξέρεις Θεέ μου, έχω ένα μικρό πρόβλημα... Είναι λίγο χαζή...
- Την έκανα έτσι για να της αρέσεις, παιδί μου!
0
Μπαίνει ένας τύπος στο μπάρ, σκαρφαλώνει σε μία καρέκλα και φωνάζει.
- Μπάρμαν, πιάσε μου ένα ουίσκι διπλό, κέρνα τον κόσμο εδώ που κάθεται, κέρνα και τις δύο σερβιτόρες, πιες και εσύ ένα στην υγειά μου.
Πάει δύο η ώρα τα ξημερώματα, σηκώνεται να φύγει ο τύπος.
Τον πιάνει ο μπάρμαν.
- Πού πας εσύ; Δεν θα πληρώσεις;
- Έλα ρε συ, άνθρωποι είμαστε. Την μία μέρα έχουμε, την άλλη δεν έχουμε. Θα στα φέρω αύριο.
- Καλά, λέει ο μπάρμαν.
Το άλλο βράδυ, πάλι ο ίδιος τύπος:
- Μπάρμαν, πιάσε μου ένα ουίσκι διπλό, κέρνα τον κόσμο εδώ που κάθεται, κέρνα και τις δύο σερβιτόρες, πιες και εσύ ένα στην υγειά μου.
Στις 2 τα ξημερώματα, ξανασηκώνεται να φύγει.
- Που πάς χωρίς να πληρώσεις;! τον ρωτάει ο μπάρμαν.
- Έλα ρε συ, άνθρωποι είμαστε. Την μία μέρα έχουμε, την άλλη δεν έχουμε. Θα στα φέρω αύριο.
Τον πιάνει ο μπάρμαν, τον πάει έξω και τον πλακώνει στο ξύλο.
Μετά από καιρό ξανάρχεται ο ίδιος τύπος.
- Μπάρμαν, πιάσε μου ένα ουίσκι διπλό, κέρνα τον κόσμο εδώ που κάθεται, κέρνα και τις δύο σερβιτόρες. Αλλά εσένα κερατά δεν σε κερνάω, γιατί όταν πίνεις δεν ξέρεις τί κάνεις!
0
0