Όλοι οι Βλάχοι της Ελλάδας συγκαλούν συμβούλιο για να δουν πως θα καταφέρουν να γίνουν γνωστοί ανά τον κόσμο :
- Οι Πόντιοι είναι τόσο γνωστοί για τις μαλακίες τους , γιατί να μην είμαστε κι εμείς τόσο γνωστοί ;
- Ναι , πρέπει να κάνουμε κάτι πολύ κουφό που να μας γράψουν και οι Νιου Υορκ Τάιμζ .
- Ναι , αλλά τι ;
Μετά από πολλές προτάσεις ... ( για να μην τα πολυλογώ )
- Να χτίσουμε μια γέφυρα στη μέση της ερήμου Σαχάρα . Είναι πολύ κουφό και σίγουρα θα μαθευτεί .
Συμφώνησαν όλοι για το έργο και άρχισαν να μαζεύουν λεφτά . Μετά από κάνα μήνα είχε κιόλας τελειώσει το έργο και η γέφυρα ήταν έτοιμη για τα αποκαλυπτήρια . Οι Βλάχοι συγκαλούν press conference για να μαθευτεί το " κατόρθωμά " τους και για να κορυφώσουν την αγωνία των δημοσιογράφων , καλύπτουν τη γέφυρα με ένα τεράστιο σεντόνι .
Όταν λοιπόν, έχουν μαζευτεί όλοι οι επίσημοι , τους συγκεντρώνουν όλους μαζί μπροστά από την εξέδρα για τα αποκαλυπτήρια και τους λένε πως πρόκειται να δουν το πιο παλαβό θέαμα του κόσμου . Τραβάνε το σεντόνι και τι βλέπουν ;
Δύο Πόντιους να ψαρεύουν από τη γέφυρα .

Ο ευγενέστατος και μορφωμένος καθηγητής της Θεολογίας επισκέπτεται το σπίτι του περίφημου ρχιμανδρίτη, ο οποίος είναι ίνδαλμά του. Κουστουμαρισμένος, σένιος, φρεσκοξυρισμένος και τα σχετικά, χτυπά την πόρτα και, μόλις αντικρίζει το νεωκόρο, του λέει μελιστάλαχτα:
"Καλημέρα σας και ο Θεός μαζί σας. Θα μπορούσα, ίσως, να έχω την τύχη και την ευτυχία να συνομιλήσω μετά του Σεβασμιότατου;".
"Μπα...", λέει ξερά ο νεωκόρος.
"Μάλιστα. Αντιλαμβάνομαι. Μάλλον δεν έχει χρόνο στη διάθεσή του.
Θα μπορούσα, τότε, λοιπόν, έστω να του υποβάλλω απλώς τα σέβη μου;".
"Μπα, όχι τώρα. Ξεκουράζεται...", ξαναλέει,
Ψιλοχύμα, ο νεωκόρος. Ο θεολόγος αποφασίζει να κάνει σχολιάκι:
"Ω, αντιλαμβάνομαι. Αντιλαμβάνομαι. Κανένα πρόβλημα.
Κανένα απολύτως. Θα επιστρέψω αργότερα, όταν ο Σεβασμιότατος δεν θα βρίσκεται στις αγκάλες του Μορφέως...".
Και ο νεωκόρος:
"Ποιου Μορφέως, ρε μεγάλε; Απ όσο ξέρω... Βαγγέλη τον λένε τον κηπουρό"!
Στη Μόσχα η K. G. B. συνέλαβε τρεις κατασκόπους. Έναν ʼγγλο, ένα Γερμανό και ένα ... πόντιο. Τους μπουζουριάσανε στην ασφάλεια και αρχίσανε τις γνωστές μεθόδους "απόσπασης της αλήθειας..." Σε λίγες ώρες ο ʼγγλος είχε μαρτυρήσει τα πάντα στους ανακριτές του...
Μετά πήραν μέσα τον Γερμανό ο οποίος άντεξε λίγο παραπάνω στις περιποιήσεις. Πάντως σε δύο μέρες είχε αποκαλύψει τα πάντα. Για ποιόν δούλευε, ποια ήταν η αποστολή και οι συνεργάτες του...
Ήρθε κι η σειρά του πόντιου να ανακριθεί. Τον πήραν μέσα τα "τσακάλια" και τον αρχίσαν με το μαλακό:
- Θα μας πείτε για ποιόν δουλεύετε, κύριε;
Μιλιά ο πόντος.
Τον ξαναρωτάν. Τίποτα ο πόντιος. Τον αρχίζουν στο ξύλο, κουβέντα ο πόντιος. Τον βάλαν σε φωτιά, σε πάγο, τίποτα αυτός. Δεν έλεγε ν’ ανοίξει το στόμα του, κι αυτή η ιστορία πήρε πολλές μέρες.
Όλη την ημέρα τον βασανίζανε, και τον ρωτούσαν για ποιόν δουλεύει, όμως ο πόντιος ήταν παλικάρι...
Μια νύχτα ο δεσμοφύλακας έξω απ’ το κελί του πόντιου άκουσε κάτι περίεργα "γκουπ" και κάτι ψιθύρους. Έσκυψε στην κλειδαρότρυπα και βλέπει τον πόντιο, καταματωμένο, να παίρνει φόρα από τη μια άκρη του κελιού, να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο και να λέει:
- Θυμήσου ρε για ποιόν δουλεύεις ! ...