Отсекогаш сум бил голем комунист, но се напатив. Си ја одлежав пресудата со доблест и непоколеблива љубов кон партијата. Еве како сето тоа започна.
Бев претседател на КПМ. На посета ни дојде првиот секретар на ОК на КПЈ, заедно со членовите на ЦК на КПЈ. Влеговме во салата за банкет а таму на ѕидот висеше портретот на Јосип Броз Тито и на кравата која дава најмногу млеко. Другарот Петрович, ми нареди:
– Веднаш да го фрлиш ова говедо од ѕидот!
– Кое поточно?
Следеше апсење и осудување на 3 години затвор лесен режим. Таму ме назначија за диригент на аматерскиот хор. При една посета на судии на Врховниот суд, ни беше наредено да организираме концерт за високите гости. Јас бев воодушевен и еуфорично најавив:
– Затвореничкиот хор составен од арамии, крадци и насилници, ќе ја исполни песната „Од тебе учиме партијо моја“.
Ми ја продолжија пресудата за уште 3 години. И ме преместија во каменолом.
Таму ме назначија за бригадир. Со полна сила работев за општо добро. Се наближуваше националниот празник 11 октомври – денот на востанието и решив да направам плакат, кој го залепив на влезот на каменоломот.
„Во чест на 11 октомври, повеќе камења за партијата!“.
Ми ја продолжија пресудата за уште 5 год. И така се до 1991 година…

Во Охрид случајно слетуваат марсовци.
Ѕвонат на вратата на некој стан. Отвара мажот и целиот уплашен ја вика и жената да види дали нешто му се причинува. Откога утврдиле дека навистина се марсовци, решиле да пробаат да воспостават пријателски однос. Ги поканиле да влезат дома, се дружеле, вечерале и веќе станало доцна и требало да си легнат. Марсовецот му рекол на охриѓанецот:
– Ние на Марс кога имаме гости си ги менуваме жените за спиење.
Домаќинот малку се помислил, па си рекол зошто да не. Си ги смениле жените и си легнале да спијат.
Наредното утро кога станале, домаќинот охриѓанец малку намуртен, а жена му целата насмеана, ги испратиле марсовците. Кога влегле дома домаќинот ја прашува жената:
– Што си толку весела, како си помина сношти?
– Супер, ме праша само колкав сакаш да го направам, јас му реков 30 и тој си ги сврте ушите неколку пати и оп му порасна 30 сантиметри.
– Ахаааа, затоа онаа сношти цела вечер ми ги вртеше ушите…

Директорот на една Македонска компанија повикува тројца вработени кои задоцниле за работа. Ги прашува за причините.
Првиот:
– Шефе, утрото станав и се спремив за работа точно навреме, како и секој ден. Но, пред да тргнам, жена ми излегува од собата на малиот и вели: „Детето има температура! Оденси не со автомобилот до болницата да го прегледаат.“ Почекав да го прегледаат, ги вратив дома и директно овде, но задоцнив.
Вториот:
– А мојот автомобил не сакаше да запали. Фатив автобус, но сум се качил во 2-ка, наместо во 50-ка и наместо на Рекорд се симнав кај Соборна. Додека се вратив назад, задоцнив и јас.
Третиот:
– Шефе, излегувам јас од дома, ама точно навреме. Само што ја заклучувам влезната врата и слушам од соседниот стан извици: “Помош! Помош!”. Гледам вратата подотворена. Влегувам и што да видам: Комшивката синоќа си го лакирала паркетот. Наутро решила да се истушира и на излегување од бањата се лизнала на новиот паркет – паднала на грбот и се залепила на лакот.
– И ти ја одлепи ли?
– Три пати!…