O γιόs μου το καμάρι μου.
Συναντιούνται 4 φίλοι από το Στράτο μετά από 30 χρόνια. Αφού είπαν για τα παλιά η συζήτηση μεταφέρεται στο πόσο πετυχημένα έγιναν τα παιδιά τους. Στον 4ο τις παρέας δεν του άρεσε αυτό και πήγε στη τουαλέτα για να αποφύγει τα δυσάρεστα.
- Ο δικός μου γιος έγινε μεγάλος αρχιτέκτονας, βγάζει εκατομμύρια. Αφού να σκεφτείτε έκανε δώρο σε ένα φίλο του μια βίλα που κόστισε 100.000.000, λέει ο 1ος κοιτάζοντας τους άλλους γεμάτος καμάρι.
- Ο δικός μου έκανε δώρο σε ένα φίλο του ένα 20μετρο σκάφος άξιας 150.000.000, λέει ο 2ος γεμίζοντας υπερηφάνεια για το παιδί του.
- Σιγά τα έξοδα, λέει ο 3ος. Ο δικός μου που είναι μεγάλος χρηματιστής δώρισε στο φίλο του μετοχές που σήμερα αξίζουν πάνω από 500 εκ.
Τότε βλέπουν όλοι τον 4ο της παρέας που έρχεται χωρίς να έχει ακούσει τίποτα και μετά από πολλή πίεση αναγκάζεται να πει και αυτός τα δικά του.
- Ο δικός μου γιος είναι ένα κοπρόσκυλο όλη την ημέρα ξάπλα, ύπνο και καλό φαΐ, απαντά αυτός.
- Και πως ζει; τον ρωτούν οι φίλοι του. Δεν πιστεύουμε να τον ταΐζεις ακόμη;
- Αστα να πάνε! Εχει βρει 3 παλιοαδερφές, τις πηδάει και αυτές τον συντηρούν και του κάνουν και καλά δώρα. Ο ένας του αγόρασε μια ΒΙΛΛΑ, ο άλλος ένα σκάφος και ο τρίτος του έδωσε 500 εκ σε μετοχές. Κοντεύω να τρελαθώ από τη ντροπή μου!
Επί εποχής Ronald Reagan , μπαίνει ένας βοηθός του και του λέει :
- Κύριε , προσσεληνώθηκαν οι Ρώσοι πρώτοι στο φεγγάρι και θέλουν λέει να το βάψουν κόκκινο . Τι να κάνω ;
- Τίποτα παιδί μου , περίμενε να τελειώσουν πρώτα .
Μετά από 15 λεπτά ...
- Κύριε , οι Ρώσοι έχουν βάψει το ένα τέταρτο του φεγγαριού ήδη κόκκινο . Τι να κάνουμε ;
- Μην ανησυχείς παιδί μου , πες μου όταν τελειώσουν .
Στη μισή ώρα ...
- Κύριε , οι Ρώσοι έχουν βάψε το μισό φεγγάρι κόκκινο . Δεν θα κάνετε τίποτα ;
- Όχι ακόμη .
Μετά από 45 λεπτά ..
- Κύριε Reagan , έχουν βάψει τα τρία τέταρτα του φεγγαριού κόκκινο ! Σας παρακαλώ , ας τους βομβαρδίσουμε ...
- Αστους να κάνουν τη δουλειά τους .
Στην μία ώρα πάνω ...
- Κύριε , οι Ρώσοι το έβαψαν όλο το φεγγάρι κόκκινο .
- Ωραία , τώρα πάρε τη NASA και πες τους να στείλουν ένα διαστημόπλοιο με πολύ άσπρη μπογιά και να γράψει COCA-COLA κατά μήκος του φεγγαριού !
Συζητούσαν κάποτε δυο ηλικιωμένοι φίλοι, πρώην ποδοσφαιριστές της Γ` Εθνικής. Η αγάπη τους για το ποδόσφαιρο ήταν τέτοια, που ακόμα και γέροι πια έτρεχαν συνέχεια στα γήπεδα.
- Βρε Μήτσο, λες να υπάρχει ποδόσφαιρο και στον άλλο κόσμο;
- Που να ξέρω... Αλλά ξέρεις τι λέω; Όποιος από μας πεθάνει πρώτος, να επιστρέψει και να πει στον άλλο τι γίνεται. Εντάξει;
- Εντάξει.
Κάποια μέρα πεθαίνει ο ένας και πάει στον Παράδεισο. Με τα χίλια ζόρια πείθει τον Άγιο Πέτρο να τον αφήσει να επισκεφτεί το φίλο του το Μήτσο στον ύπνο του. Τον επισκέπτεται λοιπόν και του λέει:
- Μήτσο, σου έχω και καλά και κακά νέα. Τα καλά νέα είναι ότι εδώ υπάρχουν καταπληκτικά γήπεδα και τρομερές ομάδες. Εγώ τώρα είμαι στην Α` Εθνική και μάλιστα την Κυριακή που μας έρχεται θα παίξω σέντερ μπακ στον Παραδεισαϊκό.
- Πόπο! Μπράβο, βρε συ! αποκρίνεται ο Μήτσος στον ύπνο του. Αλλά τα κακά νέα ποια είναι;
- Εσύ θα παίξεις σέντερ φόρ...
Μια οικογένεια Ρώσων ( υπό το παλιό καθεστώς ) κατάφεραν να μεταναστεύσουν για ένα καλύτερο μέλλον στην ...
ΑΜΕΡΙΚΗ ! Κάθε αρχή και δύσκολη λοιπόν , αλλά προσπαθούσαν οι άνθρωποι να φτιάξουν τη ζωή τους . Στην οικογένεια υπήρχε ένα παιδάκι , το οποίο ένα πρωινό ήταν στην παιδική χαρά και έβλεπε τα άλλα παιδάκια να παίζουν και να τρώνε το κολατσιό τους ενώ εκείνο δεν είχε τίποτα . Δίπλα του ήταν ένα παχουλό αμερικανάκι , με μια φραντζόλα ψωμί , αλειμμένη με μαρμελάδα . Βλέποντας το Ρωσάκι που δεν έτρωγε τίποτα αλλά ξερογλειφόταν γυρνάει και του λέει . ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! Βάζει τα κλάματα το Ρωσάκι , πάει στην μάνα του και παραπονιέται ! « Μην στενοχωριέσαι αγόρι μου ! Αν στο ξαναπεί να του απαντήσεις ότι κι αυτό δεν έχει Σοσιαλισμό ! » Πράγματι λοιπόν την άλλη μέρα η ίδια σκηνή . Το αμερικανάκι με την φραντζόλα και την μαρμελάδα : ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ! Τα χασε το αμερικανάκι ! Με κλάματα στα μάτια πάει στην μάνα του και της λέει τα καθέκαστα . « Και γι αυτό στενοχωριέσαι βρε κουτό ; Αν στο ξαναπεί να του απαντήσεις ότι θα κάνουμε KAI Σοσιαλισμό ! Όλα τα έχουμε κάνει ! Και αυτό θα το κάνουμε » Την άλλη μέρα λοιπόν ... στο πάρκο : ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ! ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ! ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ! Και τι του απαντάει το Ρωσάκι ; ΔΕΝ ΘΑ ΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ! ΔΕΝ ΘΑ ΧΕΙΣ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ !