Μια μέρα, τέσσερις φίλοι είχαν αράξει σε μία μπυραρία στα Εξάρχεια. Η παρέα απαρτιζόταν από έναν Πέρση, έναν Γάλλο, έναν Γερμανό, και φυσικά έναν Έλληνα. Αφού λοιπόν είχαν κατεβάσει τα μπυρόνια τους, άρχισαν να συζητάνε περί ανέμων και υδάτων.
Κάποια στιγμή η συζήτηση αναπόφευκτα πήρε εθνικιστικό ύφος. Aρχισαν λοιπόν να τη βγαίνουν ο ένας στον άλλο, πάντα όμως σε ήπιο τόνο. Πρώτος ο Πέρσης, σηκώνει τον τόνο της φωνής του και αρχίζει να κοκορεύεται για την χώρα του.
- Κοιτάτε να δείτε, εμείς στην Περσία έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε χαλιά τόσο απαλά και με τέτοιο πάχος.. που πατάς και βουλιάζει το πόδι σου.. και το ευχαριστιέσαι.. Είναι γνωστό πλέον ανά τον κόσμο ότι τίποτα δεν συγκρίνεται με τα Περσικά χαλιά!
Ο Γάλλος και ο Γερμανός, παρόλο που θέλουν να βγουν παραπάνω, παραδέχονται ότι τα Περσικά χαλιά είναι άφταστα. Ο Έλληνας δεν μιλάει, αλλά ακούει σιωπηλά τα σχόλια. Ο Γάλλος όμως που θέλει να παινευτεί για την χώρα του με τη σειρά του, σηκώνει τη φωνή του και λέει..
- Ναι αλλά, είναι γνωστό πως η Γαλλία έχει τις ομορφότερες γυναίκες στον κόσμο. Λυγερά κορμιά, αλογίσια πόδια, αγγελικά πρόσωπα, πλούσια μαλλιά και ατελείωτη κρεβατabilite. Γι αυτό και αν κουνηθεί Γαλλίδα σε οποιονδήποτε, αυτός κολλάει 100%.
Ο Γερμανός και ο Πέρσης, παραδέχονται την ομορφιά των Γαλλίδων. Ο Έλληνας ξανά σιωπάει. Ο Γερμανός που περίμενε υπομονετικά τη σειρά του, υψώνει τη φωνή και λέει στην παρέα:
- Όμως αγαπητοί φίλοι μου, η Γερμανία έχει αναπτύξει τόσο την τεχνολογία της που πλέον όλα λειτουργούν με απίστευτη ταχύτητα. Τηλεπικοινωνίες, συγκοινωνίες, μαζική παραγωγή. Τα πάντα είναι ταχύτατα.. είναι πλέον φημισμένη η Γερμανική ταχύτητα!
Ο Γάλλος και ο Πέρσης, κουνάνε καταφατικά το κεφάλι τους. Εκείνη τη στιγμή, γυρίζουν στον Έλληνα που δεν είχε βγάλει κουβέντα μέχρι εκείνη τη στιγμή και τον ρωτάνε:
- Εσύ λοιπόν, δεν έχεις κάτι να μας πεις για την Ελλάδα; Τόση ώρα δεν λες τίποτα.. τόσο άχρηστοι είστε;
Ο Έλληνας με ήρεμο τόνο, σκύβει μπροστά και τους λέει...
- Κοιτάτε να δείτε φίλοι μου, εμείς στην Ελλάδα παίρνουμε την μουνάρα Γαλλίδα με το λυγερό κορμί, τα αλογίσια πόδια, το αγγελικό πρόσωπο, τα πλούσια μαλλιά και την ατελείωτη κρεβατabilite, την πετάμε πάνω στο μαλακό και παχύ Περσικό χαλί που βουλιάζει το πόδι σου και το ευχαριστιέσαι, και της σκίζουμε τα βάρδουλα.. με Γερμανική ταχύτητα!
Μπαίνει ένας τύπος σε ένα μπαρ και έχει στον ώμο του έναν γύπα!
Λέει στον μπάρμαν:
- Μια βότκα δικιά μου, μια τεκίλα για το γύπα, ένα δικό σου και κέρασε όλο το μαγαζί!
Σε 10 λεπτά του την έχουν πέσει οι τρεις καλύτερες γκόμενες !
Αφήνει 200 ευρώ φιλοδώρημα, παίρνει τις γκόμενες και φεύγει...
Το άλλο βράδυ πάλι το ίδιο σκηνικό. Ο τύπος με το γύπα στον ώμο κερνάει όλο το μαγαζί, του την πέφτουν οι καλύτερες γκόμενες, τις παίρνει και φεύγοντας αφήνει και 100 ευρώ πουρμπουάρ...
Μετά από μια βδομάδα κι αφού γινόταν κάθε βράδυ το ίδιο σκηνικό, ο μπάρμαν τον ρωτάει:
- Συγγνώμη κύριε μου, αλλά με έχει φάει η περιέργεια. Κάθε βράδυ έρχεστε, σκορπάτε τόσα χρήματα, σας την πέφτουν οι καλύτερες γκόμενες και έχετε και αυτόν τον γύπα στον ώμο...
- Κοίταξε Τάκη, του λέει ο τύπος. Πριν από λίγο καιρό εκεί που περπατούσα βρήκα στο δρόμο ένα λυχνάρι. Μόλις το έτριψα βγήκε ένα τζίνι και μου είπε ότι θα μου πραγματοποιήσει τρεις επιθυμίες. To πρώτο που του ζήτησα ήταν να μην αδειάζουν ποτέ οι τσέπες μου από λεφτά...
Το δεύτερο ήταν να μου την πέφτουν πάντα οι ωραιότερες γυναίκες...
- Και το τρίτο ; τον ρωτάει ο μπάρμαν.
- Το τρίτο που του ζήτησα ήταν να μου δώσει ένα μεγάλο πουλί...
Και μου δωσε αυτον τον μαλακα!
Εκείνη, ξαπλωμένη μπρούμυτα, εκείνος από πάνω την περιεργάζεται.
- "Γυναίκα, να σου πω κάτι; Έχεις παχύνει; Ο πισινός σου είναι μεγάλος σαν ψησταριά!" Η γυναίκα φορτώνει αλλά δεν απαντά. Το βράδυ είναι καλεσμένοι σε σπίτι φίλων για barbecue. Μόλις βλέπει ο άντρας την ψησταριά, ζητάει μια μεζούρα, τη μετράει, μετράει μετά και τον πισινό της γυναίκας του και της ψιθυρίζει:
- "Είχα δίκιο, ο πισινός σου είναι σαν ψησταριά ακριβώς!". Χαμηλών τόνων η γυναίκα, πάλι δεν απαντά. Το βράδυ γυρίζουν στο σπίτι, πέφτουν για ύπνο. Ο σύζυγος όμως έχει ορεξούλες . Στριφογυρίζει από δω, στριφογυρίζει από κει, χαϊδολογήματα, τριψίματα. Γρήγορα έρχεται η πληρωμένη απάντηση της γυναίκας:
- " Δεν πιστεύω να θες να ανάψω ολόκληρη ψησταριά για ένα λουκανικάκι τόσο δα;!"
Σε ένα στέκι όπου μαζεύονται εργένηδες, μέσα στη φασαρία και στο κακό, πετάγεται ένας και λέει:
- Ρε παιδιάααα, ... Παιδιά, σταματάνε όλοι και τον προσέχουν. Δεν κανονίζουμε το Σαββατοκύριακο να πάμε καμιά εκδρομούλα σε κανένα νησάκι εδώ κοντά Πανικός από κάτω, όλοι φωνάζουν, λένε μπράβο, βιάζονται να πουν τι θα φέρει ο καθένας για να οργανωθούνε, κεφτεδάκια, κασετόφωνα, στρώματα θαλάσσης, ρακέτες κτλ. Όλοι είναι μέσα στην τρελή χαρά, ώσπου πετάγεται ένας απ αυτούς και λέει:
- Εγώ παιδιά λυπάμαι, αλλά δεν θα μπορέσω να έρθω. Πολύ θα γούσταρα να είμαστε όλοι μαζί, αλλά να... Αυτό το Σαββατοκύριακο φεύγει ο Ηλίας και δεν θα μπορέσω να έρθω...
- Καλά μωρέ δεν πειράζει, του λένε οι άλλοι, θα ξανακανονίσουμε να πάμε και θα έχουμε την ευκαιρία να είμαστε όλοι μαζί. Τέλοσπάντων, έρχεται το Σαββατοκύριακο, η εκδρομή γίνεται, περνάνε όλοι τέλεια. Την επόμενη εβδομάδα στο ίδιο πάλι μέρος, οι ίδιοι πάλι άνθρωποι. Ο ίδιος φασαριόζος πετάει πάλι την ιδέα:
- Ρε παιδιά, ωραία περάσαμε την προηγούμενη βδομάδα στην Αίγινα, δεν κανονίζουμε αυτό το Σαββατοκύριακο να πάμε προς Πήλιο μεριά; Όλοι χαρές, κακό, «μπράβο, καλή ιδέα...», αρχίζουν πάλι τα σχέδια. Οπότε ο ίδιος που και την προηγούμενη εβδομάδα δεν μπόρεσε να παρευρέθη, πετάγεται:
- Ρε παιδιά, συγνώμη και πάλι, αλλά και αυτή τη φορά δεν θα μπορέσω να έρθω μαζί σας. Το Σαββατοκύριακο φεύγει ο Ηλίας...
- Ε, καλά μωρέ, και τι έγινε άμα φεύγει ο Ηλίας; λένε ενοχλημένοι μερικοί. Τέλοσπάντων δεν δόθηκε συνέχεια, η εκδρομή και πάλι έγινε, και όλοι το καταευχαριστήθηκαν. Την τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα στο στέκι, ξαναπροτείνετε εκδρομή, για Ιόνιο πλευρά αυτή τη φορά και δεν υπάρχει κανένας να διαφωνεί, πλην του γνωστού και μη εξαιρετέου. Πετάγεται για άλλη μια φορά λοιπόν και λέει; -Παιδιά χίλια συγνώμη, αλλά και πάλι δεν γίνεται να ακολουθήσω, γιατί το Σαββατοκύριακο φεύγει ο Ηλίας.
- Αμάν ρε, μας έπρηξες μ αυτόν τον Ηλία, φωνάζει ο τύπος που ξεσηκώνει και τους άλλους για τις εκδρομές. Ποιος στο διάολο είναι και δεν σε αφήνει να ρθεις μαζί μας; -Τι να σου πω, ποιος ακριβώς είναι ούτε και γω δεν ξέρω. Εγώ την γυναίκα του πηδάω.