Ήταν κάποτε ένας πλούσιος κι όμορφος άνδρας που ταχε, παρακαλώ, με τρεις γυναίκες.
Φυσικά σε καμιά από τις γυναίκες δεν άρεσε αυτή η κατάσταση αλλά ήταν και οι τρεις φουλ ερωτευμένες μαζί του και την ανέχονταν. Κάποια στιγμή όμως, άρχισαν να τσινάνε και η μία μετά την άλλη του έθεσαν το ακόλουθο τελεσίγραφο "ή εμένα ή τις άλλες". Έτσι τις μάζεψε και τις τρεις και τους είπε:
"Ακούσετε με τι έχω να σας πω. Μου ζητάτε να διαλέξω και θα το κάνω, αν και με βαριά καρδιά γιατί σας αγαπώ και τις τρεις σας, κάθε μια γιαυτό που είναι φυσικά. Θα κάνουμε λοιπόν το εξής, θα δώσω στην καθεμιά σας από
Δύο εκατομμύρια (η ιστορία διαδραματίζεται την εποχή της δραχμής) κι όποια από σας τα ξοδέψει καλύτερα, ε αυτή θα γίνει γυναίκα μου".
Μετά από λίγο καιρό έρχεται η πρώτη και του λέει "αγάπη μου ξόδεψα όλα τα λεφτά που μου έδωσες σε δώρα για σένα. Τοκανα γιατί σε αγαπώ και θέλω πάντα να είσαι χαρούμενος και γελαστός". Και όντως του είχε πάρει ό,τι καλύτερο μπορούσε να φανταστεί κανείς.
Έρχεται και η δεύτερη και του λέει "αγάπη μου, αγόρασα τα καλύτερα
Καλλυντικά, πήγα κι έκανα πλαστικές, λιποαναρρόφηση, καθαρισμούς, ξόδεψα όλα τα λεφτά για να γίνω πιο όμορφη γιατί θέλω να σου αρέσω, για να με βρίσκεις πάντοτε ελκυστική και να με επιθυμείς. Το έκανα επειδή σαγαπώ αγάπη μου".
Έρχεται και η τρίτη και του λέει "αγάπη μου, από τα δύο εκατομμύρια που μου έδωσες το ένα το κατέθεσα σε λογαριασμό στο όνομά σου. Το άλλο το επένδυσα στο χρηματιστήριο και το έκανα πέντε. Έβαλα τα τρία στο λογαριασμό και επένδυσα τα άλλα δύο και τα έκανα επτά. Έβαλα τα τέσσερα στο λογαριασμό και επένδυσα τα άλλα τρία και τα έκανα δέκα. Έβαλα τα εφτά στο λογαριασμό και τα υπόλοιπα τα επένδυσα και έχουν φτάσει τα δεκαπέντε. Το έκανα γιατί ήθελα να έχουμε χρήματα για το σπίτι μας και την οικογένεια που θα δημιουργήσουμε.
Επειδή σε αγαπώ αγάπη μου και δεν θέλω να σου λείπει τίποτα".
Εδώ που τα λέμε η επιλογή ανάμεσα στις τρεις γυναίκες δεν είναι και τόσο εύκολη. Ας πάρουμε για παράδειγμα ότι διαλέγει την πρώτη. Το κορίτσι, αντί να εκμεταλλευτεί τα ουρανοκατέβατα λεφτά που πήρε και να τα σπαταλήσει, όπως θα έκαναν ένα σωρό άλλες γυναίκες, αυτή προτίμησε να τα ξοδέψει όλα για πάρτη του αγαπημένου της. Ποιος άνδρας δεν θα το εκτιμούσε αυτό; Η δεύτερη αντίθετα κοίταξε μόνο τον εαυτούλη της, για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία της και τη φιλαρέσκειά της. Αν πραγματικά αγαπούσε τον αγαπημένο της θα της
Αρκούσε να αρέσει μόνο σε αυτόν κι αυτό ήταν δεδομένο γιατί μαλάκας ήταν ο άνθρωπος να ήταν μαζί της αν δεν του άρεσε. Για να μην πούμε γιατί την τρίτη που πριν καλά καλά την επιλέξει ο άλλος για σύζυγο του, κάθεται και σκέφτεται τι λεφτά θα έχουν. Αφού όλοι το ξέρουν πως τα λεφτά δε φέρνουν την ευτυχία κι αν τον αγαπούσε πραγματικά θα έμενε μαζί του ακόμα και με πενταροδεκάρες. Και στο κάτω κάτω της γραφής, ο άνθρωπος ήταν τόσο πλούσιος ώστε να είναι σε θέση να πετάξει έξι εκατομμύρια μόνο και μόνο για να επιλέξει ανάμεσα σε τρεις γυναίκες. Ανάγκη ταχε τα κωλολεφτά της;
Αν επέλεγε τη δεύτερη; Ποιος άνδρας δεν θα εκτιμούσε μια γυναίκα που κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να είναι αρεστή στον αγαπημένο της. Όχι σαν την πρώτη που επιχείρησε να τον εξαγοράσει αγοράζοντάς του δώρα γιατί αν μη τι άλλο ποιος πιστεύει πραγματικά ότι ανιδιοτελώς τα έκανε όλα αυτά τα δώρα;
Και μάλιστα σε έναν πλούσιο που μπορεί να έχει ό,τι θέλει, ακόμα και την πολυτέλεια να πετάει έτσι έξι εκατομμύρια. Και στο κάτω κάτω της γραφής έχει αξία να κάνεις σε κάποιον δώρα με τα λεφτά σου όχι με τα λεφτά του. Όσο για την τρίτη, ε ταπαμε να μην τα ξαναλέμε.
Βέβαια εδώ που τα λέμε ποιος άνδρας δε θα εκτιμούσε όσα έκανε για τον
Αγαπημένο της η τρίτη γυναίκα; Καλά τα δώρα, καλή η ομορφιά, καλός ο έρωτας, αλλά αν θέλεις να δημιουργήσεις σπίτι και οικογένεια τα λεφτά δε φτάνουν ποτέ κι αυτά που έχεις πρέπει να τα διαχειρίζεσαι με σύνεση για να σου φτάνουν πάντα. Η γυναίκα αυτή δε σκέφτηκε μόνο το παρόν αλλά και το μέλλον και όλα αυτά μόνο ασήμαντα δεν είναι. Ενώ οι άλλες, ε ταπαμε να μην τα ξαναλέμε...
Να μη σας τα πολυλογώ, αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι εύκολη η επιλογή. Εσείς π. Χ αν ήσαστε στη θέση του φίλου μας, ποια γυναίκα θα διαλέγατε; Σκεφτείτε λίγο πριν δείτε τι έκανε αυτός.
Ο φίλος πάντως μας μετά από πολύ ώριμη σκέψη παντρεύτηκε...
Τη γυναίκα με τα μεγαλύτερα βυζιά.
Πάει η πεθερά ενός τύπου στα Ιεροσόλυμα. Εκεί έπαθε εγκεφαλικό, και σύντομα πέθανε. Παίρνουν τηλέφωνο στην Αθήνα, τον γαμπρό της για τα τυπικά της κηδείας:
- Για να γίνει η κηδεία Αθήνα χρειάζονται τουλάχιστον 5000 ευρώ, ενώ εδώ μόνο 1000.
Το σκέφτεται λίγο ο γαμπρός της και απαντά:
- Αθήνα!
- Α, εσείς νοιάζεστε πολύ. Θα σας κάνουμε καλύτερη τιμή! Αθήνα 5000 ευρώ, εδώ 800.
- Όχι, να την φέρετε εδώ.
- Αθήνα 5000, εδώ 600!
- Όχι, όχι, εδώ!
- Αθήνα 5000, εδώ 200!
- Μα δεν καταλαβαίνετε τι σας λέω; Εδώ είπαμε!
- Συγνώμη ρε φίλε να σου κάνω μια ερώτηση; Τόσο πολύ την αγάπαγες την πεθερά σου;
- Κοίταξε να δεις, πριν πολλά πολλά χρόνια, ένας δικός σας κηδεύτηκε εκεί πέρα, και μετά αναστήθηκε! Δεν το διακινδυνεύω!
Ένας τύπος δουλεύει στο ταχυδρομείο, στο τμήμα που επεξεργάζεται γράμματα που έχουν σταλεί σε λανθασμένες διευθύνσεις και άγνωστους παραλήπτες.
Μια μέρα, βλέπει ένα γράμμα με διεύθυνση "Προς τον Θεό".
Αυτό πρέπει να το διαβάσω, σκέφτηκε... Για να δούμε τι λέει!
Ανοίγει το γράμμα και διαβάζει.
"Αγαπητέ Θεούλη, σου ζητώ απεγνωσμένα τη βοήθεια σου. Είμαι μια γριούλα 87 ετών που παίρνω μια πενιχρή σύνταξη που τσίμα τσίμα με φτάνει να τα φέρω βόλτα.
Χτες στο τρόλεϊ μου κλέψανε την τσάντα μου με 100 ευρώ μέσα. Ήταν τα τελευταία λεφτά που είχα για να περάσω μέχρι να έρθει η σύνταξη του άλλου μήνα, την άλλη βδομάδα είναι Πάσχα και μάζευα αυτά τα λεφτά πόσους μήνες για να αγοράσω λαμπάδες και δώρα στα εγγονάκια μου.
Δεν έχω άλλα λεφτά στην τράπεζα και δεν έχω κανέναν να μου δανείσει, και άμα δεν τους πάρω δώρα θα στενοχωρηθούν πάρα πολύ γιατί περιμένουν πως και πως όλο το χρόνο.
Σε παρακαλώ αν θα μπορούσες να με βοηθήσεις κι εγώ θα σου ανάβω ένα κεράκι κάθε βδομάδα για να σε ευχαριστήσω..."
Ο υπάλληλος κατασυγκινήθηκε και άρχισε να διαβάζει το γράμμα σε όλους τους συναδέλφους του στο ταχυδρομείο. Όλοι στενοχωρήθηκαν και αποφάσισαν να ξηλωθούν και να βάλουν ό,τι μπορεί ο καθένας και τελικά όλοι μαζί κατάφεραν και συγκέντρωσαν 96 ευρώ.
Τα έβαλαν στο φάκελο και τα ταχυδρόμησαν στη γιαγιά, και μετά επέστρεψαν στη δουλειά τους έχοντας αυτή την θερμή και όμορφη αίσθηση πως έκαναν μια όμορφη, χριστιανική πράξη για το Πάσχα.
Την επόμενη βδομάδα έφτασε νέο γράμμα από τη γριούλα, πάλι με παραλήπτη το
Όλοι οι υπάλληλοι του ταχυδρομείου μαζεύτηκαν μέσα στην αγωνία για να διαβάσουν την απάντηση.
"Αγαπητέ Θεέ,
Πώς να σε ευχαριστήσω για το καλό που μου έκανες...;
Με τα λεφτά που μου έστειλες πήρα δώρα και λαμπάδες και πασχαλινά αυγά στα εγγονάκια μου και χάρηκαν πάρα πολύ. Περάσαμε πολύ όμορφα χάρις στο δώρο που μου έκανες από αγάπη. Θα σου ανάβω ένα κεράκι κάθε βδομάδα για να σε ευχαριστήσω.
Αιώνια η βασιλεία Σου.
Υ. Γ. Παρεμπιπτόντως, λείπανε 4 ευρώ από το φάκελο. Νομίζω πως τα βουτήξανε αυτά τα καθάρματα που δουλεύουν στο ταχυδρομείο... Τους ξέρω εγώ τι αληταράδες είναι!"
Πάει ένας τύπος σε ένα μαγαζί με εκκλησιαστικά είδη. Εκεί λοιπόν που χάζευε, βλέπει σε μινιατούρα την εκκλησία της Αγ. Σοφίας.
- Πόσο κάνει αυτό το σπιτάκι; ρωτάει τον μαγαζάτορα.
- Ρε άσχετε, αντίχριστε, δεν είναι σπιτάκι! Η εκκλησία της Αγ. Σοφίας είναι, απαντάει ο μαγαζάτορας. Τέλος πάντων 900 ευρώ κάνει, απαντάει όλο νεύρα...
- Ααα, πολύ ακριβή είναι! Δεν την θέλω!
Λίγο πιο δίπλα, βλέπει ένα καντήλι και λέει:
- Ωραίο αυτό το κεράκι, πόσο κάνει;
Ξανανευριάζει ο μαγαζάτορας και λέει:
- Δεν είναι κεράκι, καντήλι είναι αντίχριστε, και κάνει 500 ευρώ!
- Ααα, πολύ ακριβό είναι! Δεν το θέλω!
Πάει λίγο πιο πέρα, και βλέπει ένα σταυρό με τον Χριστό και λέει:
- Ωραίος αυτός ο σταυρός, πόσο έχει;
Ενθουσιασμένος ο μαγαζάτορας που επιτέλους αναγνώρισε κάτι, λέει:
- Ευτυχώς, ξέρεις και κάτι από θρησκεία, θα στον δώσω 1 ευρώ...
Και λέει ο κύριος:
- Μαζί με αυτόν τον τύπο επάνω;
Ήταν ένας άνθρωπος πολύ ευσεβής και ήθελε να έχει τον πιο υπέροχο πίνακα του Μυστικού Δείπνου, όσο και να του κόστιζε.
Τελικά πήγε στον καλύτερο ζωγράφο και του λέει:
- Γειά σας. Θα ήθελα να μου ζωγραφίσετε τον Μυστικό Δείπνο με τον πιο υπέροχο τρόπο. Τα χρήματα δεν με απασχολούν...
- Εντάξει, ελάτε σε 6 μήνες.
Περνούν οι 6 μήνες και πηγαίνει πάλι στον ζωγράφο:
- Γεια σας. Είμαι ο κύριος που είχε ζητήσει τον πίνακα με τον Μυστικό Δείπνο.
- Ναι βέβαια. Πάμε επάνω να σας τον δείξω.
Του τον δείχνει και ήταν πραγματικά υπέροχος πίνακας. Υπέροχα χρώματα, ρεαλιστικά καλοφτιαγμένα πρόσωπα...
- Δεν λέω, πολύ ωραίος, λέει ο πελάτης, αλλά θα ήθελα και λίγη κίνηση.
- Εντάξει, αυτό διορθώνεται, απλά δώστε μου 3 μήνες περιθώριο.
Περνούν οι 3 μήνες, ξαναπηγαίνει στον ζωγράφο, ο πίνακας ήταν 1000 φορές καλύτερος. Ένα αληθινό έργο τέχνης!
- Πραγματικά υπέροχος, λέει ο πελάτης, αλλά θα ήθελα λίγη ακόμα κίνηση.
- Μα άνθρωπέ μου, πίνακας είναι! εκνευρίζεται ο ζωγράφος. Πόση κίνηση να έχει πια;
- Ναι, έχετε δίκιο, αλλά θα ήθελα λίγη περισσότερη κίνηση...
- Ξαναελάτε σε 2 μήνες...
Ξαναπηγαίνει σε δύο μήνες:
- Γεια, ήρθα για τον πίνακα του Μυστικού Δείπνου...
- Α, ναι! Πηγαίνετε πάνω να τον δείτε, και κατεβήτε να με πληρώσετε.
Πηγαίνει ο πελάτης πάνω, και τι να δει! Ο Χριστός να κάθεται και να κάνει ναργιλέ, οι μαθητές πάνω στα τραπέζια να χορεύουν ζεϊμπέκικο, και η Μαρία η Μαγδαληνή να τραβάει κάποιον προς τις τουαλέτες...
Βάζει τις φωνές!
Ανεβαίνει πάνω ο ζωγράφος.
- Τι είναι αυτό, άνθρωπέ μου! ρωτάει έξαλλος ο πελάτης.
Και ο ζωγράφος απαντά:
- Πραγματικά δεν ξέρω! Εγώ όταν τον τελείωσα ήταν όλοι στις θέσεις τους!