Οι διαμένοντες εις Καλλιθέαν, προσέξτε!
Οδηγοί και μαγκιά!
Πολλά έχουν ακουστεί κατά καιρούς για τους οδηγούς -
Γυναίκες και άντρες.
Πολλά έχουν επίσης συμβεί - γεγονότα που επαληθεύουν μύθους και πραγματικότητες.
Υποχρέωσή μου λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία ενός πραγματικού συμβάντος του οποίου ο δαιμόνιος ρεπόρτερ είχε την μεγάλη τύχη να είναι αυτόπτης μάρτυρας.
Το συμβάν αυτό έγινε πολύ πρόσφατα - μόλις το Σάββατο που μας πέρασε - και το γιατί θεωρείται
Μεγάλη τύχη,
Θα το καταλάβετε διαβάζοντας.
Ημέρα: είπαμε... Σάββατο
Ώρα: Μεσημεράκι, γύρω στις 3:30 που κλείνουν και τα
Μαγαζιά
Τόπος: Στενός μα πολυσύχναστος δρόμος της Καλλιθέας
Aθηνών
Πρωταγωνιστές:
1. Όμορφος, καλοντυμένος νεαρός, λίγο μετά τη τρίτη
Δεκαετία της ζωής του, κάτοχος μαύρου, γυαλιστερού και ακριβού διθέσιου cabrio roadster, του οποίου την ονομασία δεν μου επιτρέπεται για διαφημιστικούς
Λόγους να αναφέρω
(Tι;Τι είπες
2. Πανέμορφη, καλοντυμένη ξανθιά (έχει σημασία αυτή η λεπτομέρεια), χωρίς να έχει συμπληρώσει ακόμη τη τρίτη δεκαετία της ζωής της,
Κάτοχος ασημένιου, γυαλιστερού τετράτροχου 120 αραβικών επιβητόρων, του
Οποίου την ονομασία. Ξέρετε, μη τα ξαναλέμε. Σενάριο: Αναζήτηση θέσεως για parking (κοινώς, άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες !)
Πλοκή: Ύστερα από απεγνωσμένες προσπάθειες κάμποσης ώρας, μερικών λίτρων αμόλυβδης βενζίνης, κάμποσων προσευχών και περισσοτέρων
Ταμάτων, το όγδοο θαύμα του κόσμου εμφανίζεται μπροστά στα μάτια του
Νεαρού: μία θέση παρκαρίσματος που δεν απέχει παραπάνω από 4 τετράγωνα από το προορισμό του!
Το δεξί χέρι πηγαίνει αυτομάτως στο κόκκινο κουμπάκι με
Το τρίγωνο τη στιγμή που το δεξί πόδι ενεργοποιεί το ABS. Το roadster έχει
Πάρει πλέον την κατάλληλη θέση και αρκεί μόνο ένας απλός και συνηθισμένος.
- Κατόπιν εμπειρίας χρόνων - ελιγμός με την όπισθεν, που θα φέρει
Το αυτοκίνητο και τον οδηγό του στην κορυφή του Γολγοθά. Τα πάντα λοιπόν είναι έτοιμα.
Τη στιγμή όμως που το αριστερό πλέον πόδι ετοιμάζεται να αφήσει
Το συμπλέκτη, εμφανίζεται από το πουθενά εκείνη και με έναν μονοκόμματο
Ελιγμό που θα τον ζήλευε και συνταξιούχος ταξιτζής, χώνεται με τη μούρη και παρκάρει στην περιβόητη θέση, αφήνοντας εμένα έκπληκτο κι εκείνον
Αποσβολωμένο με το. αυτό, ξέρετε, στο χέρι! Ο νεαρός, gentleman πάνω απ όλα, κατεβαίνει από το αυτοκίνητο και ευγενικά και ψύχραιμα απευθύνεται σ εκείνη:
"Με συγχωρείτε κυρία μου, αλλά τι κάνατε; Μήπως δε προσέξατε
Τα alarm και ότι ήμουν έτοιμος να παρκάρω στη θέση την οποία τόσο
Αυθαίρετα εσείς καταλάβατε;" (καλά ε! λόγιος ο τύπος!)
Η νεαρή, αφού πατάει το κουμπάκι στο μπρελόκ που κάνει
Τις πόρτες να κλειδώνουν και το αυτοκίνητο να σκούζει, γυρνάει και με
Ένα χαμόγελο που θα έκανε το μαντολίνο του περιβόητου λοχαγού να σολάρει μόνο του, του απαντά:
"Η μαγκιά είναι να είσαι γρήγορος!" αφήνοντας τον νεαρό
Για δεύτερη φορά στο τελευταίο λεπτό αποσβολωμένο κι εμένα να σκέφτομαι ότι
Μάλλον πρέπει να αναθεωρήσω τις απόψεις μου περί ανεκδότων με ξανθιές!
Σίγουρη για τον εαυτό της και την εντύπωση που έχει δημιουργήσει, παρακολουθεί, χαμογελώντας πάντα, το νεαρό να επιστρέφει
Στο αυτοκίνητό του, να βάζει την όπισθεν, να μαρσάρει, να αφήνει απότομα το συμπλέκτη, τα λάστιχα να στριγκλίζουν και. Μπαμ! το roadster να καρφώνεται
Στο αριστερό φανάρι και φτερό της κοπέλας! Ακολουθεί πανδαιμόνιο! Ο συναγερμός να σκούζει δαιμονισμένα, ο κόσμος να πετάγεται από παντού, τα
Κερασένια χειλάκια εκείνης να ξεστομίζουν λόγια που θα έκαναν λιμενεργάτες
Να κοκκινίσουν και τους κουφούς να νιώσουν τυχεροί, ενώ τα λάστιχα
Στριγκλίζουν πάλι και καλύτερα κεντραρισμένο αυτή τη φορά το roadster καρφώνεται στην αριστερή πόρτα και πίσω φτερό!
Το χαμόγελο έχει προ πολλού κοπεί και η πίεση έχει
Χτυπήσει δεύτερη δεκάδα στο πιεσοκοντέρ, τη στιγμή που ο νεαρός σταματάει δίπλα
Της, πατάει το κουμπάκι αυτό που κάνει το παράθυρο του συνοδηγού να
Κατεβαίνει μόνο του και κοιτώντας τη στα μάτια με ένα χαμόγελο που θα έκανε τον
Indiana Jones να φαντάζει πρόσκοπος, της λέει:
" Η μαγκιά είναι να έχεις λεφτά!" και γκαζώνοντας
Εξαφανίζεται στο βάθος του δρόμου, αφήνοντάς με να σκέφτομαι ότι τελικά όσα λέγονται
Για τις ξανθιές δεν είναι μύθος, από τη στιγμή μάλιστα που την άκουσα να
Ρωτάει τους περίεργους παρευρισκομένους:
"Πήρε κανείς τον αριθμό του;"!
Τα συμπεράσματα δικά σας !
Σε ένα αεροπλάνο της American Airlines κάθονται δίπλα δίπλα ένας Αμερικάνος, ένας Έλληνας και ένας Αφγανός. Πάει η αεροσυνοδός στον Αμερικάνο και του λέει:
- Καλημέρα σας, κύριε. Θέλετε να σας προσφέρουμε κάτι να πιείτε;
- Μάλιστα, απαντάει ο Αμερικανός, θα ήθελα ένα ουίσκι.
- Εσείς, κύριε, θα θέλατε να πιείτε κάτι; ρωτάει η αεροσυνοδός τον Έλληνα.
- Ναι, βεβαίως, απαντάει ο Έλληνας, θα ήθελα και εγώ ένα ουίσκι.
- Εσείς, κύριε, θα πιείτε κάτι; ρωτάει στο τέλος η αεροσυνοδός τον Αφγανό.
Και ο Αφγανός απαντάει:
- Όχι, ευχαριστώ, θα οδηγήσω σε λίγο!
Μια φορά κάποιος πήγε να επισκεφτεί τον γιαπωνέζο φίλο και γείτονά του που είχε χτυπήσει σε αυτοκινητιστικό.
Ήταν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Με το που έφτασε τον είδε ξαπλωμένο και καλωδιωμένο. Καλώδια παντού... Στεκόταν εκεί, δίπλα στο κρεβάτι του φίλου του, σιωπηλός και κοίταζε το χλωμό του πρόσωπο καθώς εκείνος αναπαυόταν ήρεμα, συνδεδεμένος με όλα εκείνα τα μηχανήματα.
Ξαφνικά, κάποια στιγμή, ο γιαπωνέζος πετάχτηκε και με γουρλωμένα μάτια φώναξε:
- Sakaro aota nakamy anyoba, sushi mashuta!
Μετά από αυτό, εξέπνευσε και πέρασε σε μια καλύτερη ζωή...
Οι τελευταίες λέξεις του νεκρού πια φίλου του, έμειναν ανεξίτηλες στην μνήμη του πρωταγωνιστή της ιστορίας μας. Στην κηδεία του πλησίασε την μητέρα του και τη χήρα του, τις αγκάλιασε και τους είπε:
- Κυρία Fumiko και κυρία Shakita, ο αγαπημένος μας Fuyiro, λίγο πριν ξεψυχήσει μου είπε την εξής φράση που δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου:
"Sakaro aota nakamy anyoba, sushi mashuta!"
Και δεν ξέρω τι ήθελε να πει.
Η μητέρα του Fuyiro σχεδόν έμεινε στον τόπο και η χήρα κοίταξε τον γείτονα έντρομη. Ο τύπος επέμεινε:
- Τι ήθελε να πει με αυτές τις λέξεις, κυρία Shakita;
Η χήρα τον κοίταξε θυμωμένη και του απάντησε:
- Μην πατασ την παροχη οξυγονου, ηλιθιε!