Een eigenaardige man drinkt graag urinе, hij loopt een café binnen en roept :
"Patron... voor mij een рissеr !!!.!!!.!!!"
De café baas denkt in zijn eigen... deju... een mazoet... dat ken ik, een naft enzo ook maar van een рissеr heb ik nu nog nooit gehoord... De baas kijkt eens rond en vraagt aan enkele vaste klanten of zij daar al eens iets van gehoord hebben...
Ondertussen die kerel...
Hey !!! Patron... waar blijft mijne рissеr jong !!!
De café baas zo ambetant als iets omdat hij het niet weet wat het is, haalt zijn spel boven en pist algauw in een lange fluit en serveert die klant een
(Ahem) Рissеr...
De klant gelukkig met zijnen drank gaat aan een tafelke zitten en drinkt op alle gemak die pis uit...
Patron... geeft me nog eens zo een рissеr.... twas echt goei kwaliteit...
Deju denk die baas... Ik heb juist gepist... ik heb hier geen druppel ne meer over he... Op dat moment moet toch een van zijn cliënten gaan рissеn en de baas vraagt hem om dat dan maar even in dat glas te doen... Kwestie die idiоот gelukkig te maken he...
De klant weer tevreden drinkt zijne рissеr uit, en dat gaat zo de hele avond door...
Op een gegeven moment heeft hij de pis van heel dat café binnen en hij vraagt nog als laatste een pisserke....
Niemand nog PIS !!! roept de baas... Tja... niemand die moest dringend eens gaan behalve de vrouw van de baas... Wacht zegt ze... een klant is een klant en als die pis wilt dan geven we die kerel pis... Ze pakt dat glas en gaat zo op haar hurken zitten achter de toog... PPPPPSSSSSSSSSSSSS..... Ehhhh.... PSSSS PSS
Neh... de laatste рissеr voor vandaag he manneke... en dan sluiten we den boel hier af zenne...
Jamaar, zegt die klant... Ik heb een рissеr gevraagd.... En was dat nu weer voor iets... ik moet dat niet hebben zenne....
Allee jong... t'is nochtans de laatste van't vat zenne...
Jaja... dat kunde gij wel zeggen he... hier zie... proef maar eens... ik vraag om een рissеr en gij geeft me een Geuze met grenadine... Ik moet dat niet hebben !
Koning Albert van Belgie heeft een uitnodiging ontvangen van de Maastrichtse Mosa fabriek voor een rondleiding. In eerste instantie lijkt het hem wel wat, maar dan realiseert hij zich dat Nederlanders maar al te graag Belgen moppen maken, iets waar hij niet blij mee is. Hij besluit echter toch te gaan, om een dusdanig goede indruk achter te laten, zodat die Nederlanders eens zien dat Belgen helemaal niet zo dom zijn. Aangekomen in de Mosa fabriek ziet koning Albert allerlei interessante dingen, maar wat hem het meeste opvalt, is dat er arbeiders lopen met groene helmen, en arbeiders met rode helmen. Hij besluit hier eens een slimme vraag over te gaan stellen, dus hij vraagt aan de directeur die hem rondleidt wat dit verschil in kleur te betekenen heeft. Deze complimenteert koning Albert met zijn goede vraag waarop Albert natuurlijk apetrots is. Helaas voor Albert echter zegt de directeur dat de arbeiders met groene helmen Nederlanders zijn, en dat de arbeiders met rode helmen Belgen zijn. De Belgen zijn volgens de directeur dommer, en dienen daarom beter op te vallen. Iedereen kan natuurlijk begrijpen dat dit olie op het vuur is voor koning Albert. Diep verontwaardigd vraagt hij aan de directeur hое hij tot een zo onware uitspraak kan komen. Dit kan en zal toch niet waar zijn. Belgen zijn toch zeker niet dommer dan Nederlanders. De directeur moet dit echter ontkennen en zegt dat hij het koning Albert wel zal demonstreren. Hij roept een Belgische arbeider bij zich en zegt:
"Ga eens bij mij thuis kijken of ik er ben!".
"Dat is goed baas"
, zegt de Belgische arbeider, en hij loopt vrolijk weg. Peinzend mompelt koning Albert zo een beetje:
"Dat is inderdaad dom, hij had veel beter even kunnen bellen".

Een Nederlandse firma had een roeiwedstrijd tegen een Japanse firma georganiseerd. De wedstrijd zou met een achtmansboot op de Maas worden gehouden. Beide equipes trainden lang en hard om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Toen de grote dag kwam, waren beide teams "topfit". Toch wonnen de japanners met een voorsprong van een kilometer. Het Nederlandse team was zwaar aangeslagen. De oorzaak van deze vernietigende nederlaag moest absoluut boven water komen. Het topmanagement liet een projectteam vormen om het probleem te onderzoeken en om aanbevelingen te doen. Na lang onderzoek bleek dat de japanners zeven mensen hadden die roeiden en dat een man stuurde, terwijl in het Nederlandse team een man roeide en zeven man stuurden. De leiding nam een adviesbureau in de arm voor een studie over de structuur van het Nederlandse team. Na enkele maanden van aanzienlijke inspanningen kwamen de adviseurs ook tot de slotsom dat er te veel mensen stuurden en te weinig roeiden. Om een volgende nederlaag te voorkomen werd de teamstructuur ingrijpend veranderd. Er kwamen nu vier stuurmannen, twee hoofdstuurmannen, een stuurmanager en een roeier. Bovendien werd een prestatie-waarderingssysteem ingevoerd om die ene roeier nog meer te stimuleren. Het jaar daarop wonnen de japanners met een voorsprong van twee kilometer. Het management ontsloeg daarop de roeier wegens slechte prestaties, verkocht de roeispanen en stopte verdere investeringen in een nieuwe boot. Het adviesbureau werd geprezen en het resterende geld werd onder het management verdeeld.