Ο γαμπρός , ετών 70 + , και η νύφη , ετών 25 , μπαίνουν στο ξενοδοχείο για να περάσουν τον μήνα του μέλιτος ...
Δεδομένης της διαφοράς στην ηλικία , όλοι στο προσωπικό του ξενοδοχείου σκέφτηκαν το προφανές ( ... ναι , αυτό που σκεφτήκατε και εσείς ... όχι ο έρωτας , το άλλο ... ) Λοιπόν φαντάζεστε την έκπληξη όλων το άλλο πρωί : Ο γαμπρός κατεβαίνει κατά τις 8 το πρωί , με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό του , γεμάτος αυτοπεποίθηση και φοβερά ευδιάθετος . Καταβροχθίζει μερικές φέτες ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα , αυγά , μπέικον κλπ κλπ και όταν τελειώνει κατευθύνεται στο σαλόνι του ξενοδοχείου για το πρωινό του πούρο ... Η νύφη κατεβαίνει κατά τις 9 ... Όταν λέμε κατεβαίνει , σέρνεται η κοπέλα ,
Παραπατάει , παραμιλάει ... Τέλος πάντων , φτάνει στην σερβιτόρα :
" Ένα καφέ ... " , ψελλίζει , " ... σκέτο και δυνατό ... " . Πηγαίνει όπως - όπως σε ένα
Τραπέζι και σωριάζεται ... Η σερβιτόρα , έκπληκτη , πηγαίνει τον καφέ στην νύφη . Φεύγοντας όμως δεν κρατιέται ...
- " Με συγχωρείς , κοπέλα μου ... Δεν μπορώ να το χωνέψω όμως : Πώς εσύ , νέα κοπέλα , είσαι σε τέτοιο χάλι μετά την πρώτη νύχτα του γάμου με έναν γέρο που ξέχασε να πεθάνει ; "
- " Ο αλήτης ! Ο απατεώνας ! Με ξεγέλασε ... Τόσο καιρό μου έλεγε ότι κάνει οικονομίες εδώ και 50 χρόνια ... Εγώ νόμιζα ότι εννοούσε χρήματα ..."
Πάει η πεθερά ενός τύπου στα Ιεροσόλυμα. Εκεί έπαθε εγκεφαλικό, και σύντομα πέθανε. Παίρνουν τηλέφωνο στην Αθήνα, τον γαμπρό της για τα τυπικά της κηδείας:
- Για να γίνει η κηδεία Αθήνα χρειάζονται τουλάχιστον 5000 ευρώ, ενώ εδώ μόνο 1000.
Το σκέφτεται λίγο ο γαμπρός της και απαντά:
- Αθήνα!
- Α, εσείς νοιάζεστε πολύ. Θα σας κάνουμε καλύτερη τιμή! Αθήνα 5000 ευρώ, εδώ 800.
- Όχι, να την φέρετε εδώ.
- Αθήνα 5000, εδώ 600!
- Όχι, όχι, εδώ!
- Αθήνα 5000, εδώ 200!
- Μα δεν καταλαβαίνετε τι σας λέω; Εδώ είπαμε!
- Συγνώμη ρε φίλε να σου κάνω μια ερώτηση; Τόσο πολύ την αγάπαγες την πεθερά σου;
- Κοίταξε να δεις, πριν πολλά πολλά χρόνια, ένας δικός σας κηδεύτηκε εκεί πέρα, και μετά αναστήθηκε! Δεν το διακινδυνεύω!
Γελάει καλύτερα όποιος έχει καλύτερα δόντια.
Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι δεν μπορείς να κοιμηθείς.
Κύλησε ο τέτζερης και χύθηκε η σούπα.
Δώσε αέρα στον χωριάτη όταν κάνει καταδύσεις.
Στου κουνγκ-φού την πόρτα υπάρχει μία τρύπα από κλωτσιά.
Όποιος βαριέται να ζυμώσει παίρνει έτοιμο ψωμί.
Όποιος βιάζεται φτάνει γρηγορότερα.
Μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η Ελλάς.
Από την πόλη έρχομαι και πάω στο χωριό.
Όποιος δεν έχει μυαλό, είναι άμυαλος.
Ένα μήλο την ημέρα δεν μπορεί να σε χορτάσει.
Όπου ακούς πολλά κεράσια, εκεί υπάρχει κερασιά.
Παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι και γοβάκι.
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, πάνε τα λεφτά των συνταξιούχων.
Κάλλιο πέντε και στο χέρι, από το να σου βάζουν χέρι.
Όσα δεν φτάνει η αλεπού δεν τα φτάνει κι η νυφίτσα.
Το καλό το παληκάρι βοηθάει την μαμά του.
Δουλειά δεν είχε ο διάολος και γράφτηκε στον Ο. Α. Ε. Δ.
Η γριά κότα θα ψοφήσει όπου να ναι.
Ο γέρος ή από πέσιμο θα πάει ή από Θηβών.
Κάνε το καλό και δώσε το σε μένα.
Σαν (Sun) θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, Ντέιλυ Μίρρορ (Daily mirror) θέλει ο πεθερός.
Η πολλή δουλειά απαιτεί υπερωρίες.
Όποιος νυχτοπερπατεί κοιμάται ξημερώματα.
Γύρο-γύρο όλοι, εγώ προτιμώ μπιφτέκι.
Από μικρό κι από τρελλό μαθαίνεις παραμύθια.
Στερνή μου γνώση επιτέλους ήρθες.
Έλα μπάρμπα μου να σου δείξω το INTERNET.
Μπρος γκρεμός και πίσω δρόμος.
Η αρχή είναι το ήμισυ του αρχιμανδρίτη.
Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη βρίσκει.
Φύλαγε τα ρούχα σου βάζοντας ναφθαλίνη.
Μάρτυς γδάρτης θα σε στείλει φυλακή.
Πήγε για μαλλί (της γριάς) και βγήκε με ποπ-κορν.
Ή στραβός είναι ο γιαλός ή ίσιος.
Κάποιο λάκκο έχει ο δρόμος.
Χέσε μέσα Πολυχρόνη, γιατί δεν μπορώ να καθαρίζω άλλο.
Κι αν είσαι και παπάς μάλλον στον Παράδεισο θα πας.
Μάτια που δεν βλέπονται χρειάζονται επειγόντως λίφτιγκ.
Όταν λείπει η γάτα έχεις οικονομία στα friskies.
Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα ας τρώει καλαμπόκι.
Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κοκόρι.
Ο μελλόνυμφος γαμπρός πάει στον ραβίνο του για τις τελευταίες οδηγίες πριν από τον γάμο του, που θα γίνει σε δύο ημέρες.
- Ραβίνε μου, με όλο τον σεβασμό, θέλω να ξέρεις, πως για να με παντρέψεις, ζητάω να χορέψω τον πρώτο χορό με την γυναίκα μου.
- Τέκνον μου, ξέρεις πως αυτό είναι απαγορευμένο διά ροπάλου στον Εβραϊσμό. Χορός με γυναίκα απαγορεύεται.
- Ραβίνε, έτσι όπως μού τα λες, δεν μπορώ να κάνω έρωτα με την γυναίκα μου.
- Τουναντίον τέκνον μου… Το να πηδάς την γυναίκα σου, είναι θεάρεστη πράξη. Μην ξεχνάς την πρώτη ευχή στην Βίβλο:
- «Αυξάνεστε και πληθύνεστε».
- Δηλαδή, ραβίνε, μπορώ να την πηδάω όπως θέλω;
- Βεβαίως!
- Πισωκολλητό;
- Μέσα!
- Από τον πολυέλαιο;
- Χώσ’ τα!
- Επάνω στο ψυγείο;
- Όρμα παλικάρι μου!
- Καρεκλάτο;
- Έμπαινε!
- Στα όρθια;
- ΟΧΙ! Προς Θεού!
- Γιατί;
- Διότι τότε, αρχίζει και γίνεται…χορός!
Δύο νέοι αγαπιούνται παράφορα και αποφασίζουν να παντρευτούν.
- Θα έρθω σπίτι να σε ζητήσω από τους δικούς σου... λέει ο νέος.
- Να έρθεις αγάπη μου... το θέλω πολύ... αλλά να ξέρεις ότι οι δικοί μου έχουν ένα πατροπαράδοτο έθιμο για αυτή τη μέρα...
- Τι δηλαδή; ξαναλέει ο νέος.
- Να, λέει η κοπέλα, κάνουμε τραπέζι στον γαμπρό και προσφέρουμε φασολάδα σαν αρχή... μετά στιφάδο... φρούτα γλυκό.
- Κανένα πρόβλημα αγάπη μου... εγώ να σε παντρευτώ κι ότι θέλουν οι δικοί σου ας προσφέρουν στο τραπέζι...
Πράγματι πηγαίνει την επόμενη στο σπίτι σαν γαμπρός με το λογικό τρακ,
Τον βάζουν στην κεφαλή του τραπεζιού, απέναντι του κάθεται η τσαούσα πεθερά και γύρω γύρω οι λοιποί συγγενείς.
Στα πόδια του γαμπρού πάει και κάθεται το σκυλάκι του σπιτιού ο Αζώρ...
... Άρχισαν να έρχονται τα πιάτα... κατά πρώτον τα ορεκτικά...
Από το στρες ο γαμπρός του έρχεται να "αερισθεί" κοινώς να κλάσει...
- Πφ, πφ... την αφήνει απαλά ο γαμπρός και παρακαλά μη... μυρίσει.
Από απέναντι η πεθερά - γάτα - σκύβει κάτω από το τραπέζι σηκώνει το τραπεζομάνδηλο και φωνάζει...
- Αζώρ, Αζώρ, ααααααα και δαγκώνει το δάκτυλο της παραστατικά.
Σκύβει ο γαμπρός διακριτικά και χαϊδεύει το σκυλάκι... "αα καλό μου εσύ την πλήρωσες σαν κάτι να κατάλαβε η "φώκια"
Του ξανάρχεται του γαμπρού να κλάσει, σκέφτεται ότι ο σκύλος θα την πληρώσει πάλι την ... Αφήνει πιο θαρρετά...
Πριτς, Πριτς, Πριτς...
Ξανασκύβει η πεθερά και ξαναφωνάζει... Αζωρ, Αζώρ... Ααααχ αφιλότιμο σκυλάκι ... Ααααχ
Ξανασκύβει το ξαναχαϊδεύει ο γαμπρός το σκυλάκι ... Τον σωτήρα του!
Τρώνε την φασολάδα... και αρχίζει να ενεργεί... η αφιλότιμη...!
Του ξανάρχεται του γαμπρού η "φασουλοποιημένη πορδή" και...
- Πριτς ζαρτ ζααααρρρρτ την αφήνει ακόμη πιο ηχηρά και ελεύθερα
Ξανασκύβει η πεθερά και φωνάζει... Α ζ ω ρ, Α ζ ω ρ, Ααααααααααααααααχχχ τι θα σε κάνω άτιμο σκυλί...
Ο γαμπρός μέσα στη χαρά που το ξαναφορτώνεται το "κλάσιμο" ο σκύλος το ξαναχαϊδεύει... "καλό μου σκυλάκι και το ταΐζει στο στόμα.
Σερβίρεται και το στιφάδο, με εκείνο το "κοκκάρι κρεμμυδάκι" που νόστιμο το άτιμο αλλά φέρνει κάτι αέρια, μα τι αέρια... ατομική βόμβα... Το άτιμο το κρόμμιο...
Του έρχεται φυσικά του γαμπρού να ξανακλάσει... πιο άφοβα τώρα.
Ψιλοσφίγγεται κιόλας και την α φ η ν ε Ι...
- Ζζζζζζζζαααααααααααααρρρρρρρρρττττττττττσσσσσσσ
Και ξανά ζαααααααααρτς ηχηρότατα...
Οπότε ξανασκύβει η πεθερά και φωνάζει...
- Βρε άτιμοοοοο κολόσκυλοοοοοοοοοο τι περιμένεις; ν α σ ε χ έ σ ε ι ο γαμπρός για να φύγεις από τα πόδια του;
Όταν το διηγείστε βάζετε έμφαση στο θόρυβο της "πορδής" από απαλά, λιγότερο απαλά, μέτρια, σκληρότατα...
Με αγάπη "301" (χωρίς "ήχους"...)
Αρραβωνιάζεται η Πόντια κόρη και πάει τον γαμπρό σπίτι για τα τραπεζώματα.
- Τί ωραία φαγητά έχετε φτιάξει, ρωτάει ο γαμπρός την πεθερά.
- Ε, σου έσφαξα μια κότα.
Ξανάρχεται άλλη μέρα ο γαμπρός:
- Τί φαγητό να σου κάνω, γαμπρέ μου; ρωτάει η πεθερά.
- Ε, δεν σφάζεις μια κότα;
Ξανάρχεται ο γαμπρός:
- Τί να σου κάνω, γαμπρέ μου;.
- Ε, δεν σφάζεις μια κότα;
Μετά από μέρες έρχεται ο γιος από τον στρατό.
- Παιδί μου, τί να σε κάνω να φας;
- Ρε μάνα, δεν σφάζεις μία κότα;
- Αχ, παιδί μου, τις έφαγε όλες ο γαμπρός μας.
- Εμ γαμπρό κάναμε εμείς; Ή αλεπού;
Είναι πρωί στη Κηφισίας και μια Mercedes 500 και τη μισή αλφάβητο μετά σταματάει στο φανάρι.
Από δίπλα ένα Φολκς Βάγκεν σκαθάρι σε χρώμα κυλοτί... Ο οδηγός του VW ανοίγει το παράθυρο και κορνάρει κάνοντας νοήματα στον άλλο. Ο ενοχλημένος χοντροσνο- μπάκιας dream-car οδηγός πατάει τέλος πάντων το κουμπί και φσσσστ κατεβάζει το τζάμι.
- Σ εμένα μιλάς; λέει με ύφος μπλαζέ.
- Ναι σε σένα μιλάω, ακούγεται η φωνή του οδηγού του VW μέσα από ένα ακατάσχετο πρρα-πρρα-πρρα... Δεν μου λες, έχει καφετιέρα τ αμάξι σου;
- Καφετιέρα; Όχι, απαντά ο άλλος αμήχανα.
- Πάνε πέτα το μωρέ καϋμένεεε ! Το δικό μου έχει από τη μάνα του, του λέει ο VW και κλείνει το παράθυρο πριν προλάβει ο άλλος να απαντήσει.
Ο dream-car τα παίρνει κρανίο και μια και δυο στο Λαϊνόπουλο:
- Δεν ξέρω τι θα κάνεις, θα του βάλεις καφετιέρα ! Τι σκατά, έδωσα 60 εκατομμύρια και μου τη βγαίνει ο τύπος με το πορδοβούλωμα;
Ψιλό παραξενευμένοι οι άνθρωποι στο συνεργείο, του βάζουνε τη καφετιέρα και φεύγει με ένα χαμόγελο μέχρι τ αυτιά του.
"Θα τον ξανά πετύχω το μάγκα, που θα μου πάει" σκέφτεται.
Πραγματικά την άλλη κιόλας μέρα, να σου ο τύπος με το VW δίπλα του στο φανάρι του Υγεία:
- Φίλε, φίλε έχω καφετιέρα ! Νάτη, του λέει σηκώνοντας το υβρίδιο Miele-Mercedes κοντά στο παράθυρο.
- Και τι μου το λες ρε μεγάλε; Χαρά στο πράμα. Για δες εδώ αποχυμωτή που έχω εγώ. Έχεις τέτοιο εσύ; Ασε μας μωρέ καϋμένεεε !, του γυρίζει ο VW και φεύγει μέσα σε ένα πανζουρλισμό από χράκα χρούκα.
Έξαλλος ο τύπος, πάει πάλι κατ ευθείαν στην αντιπροσωπεία και τους λέει να του βάλουνε της Παναγίας τα μάτια. Αποχυμωτή, μίξερ, πετρογκάζ, ιονιστή, διαόλους, τριβόλους... Το κάνει το αμάξι τελείως καρνάβαλο. Και πάλι στους δρόμους να ψάχνει τον θρασύ οδηγό του VW σαν τη νύφη στο κρεβάτι.
Κάποια μέρα με τα πολλά, να τος πάλι δίπλα του ο έτσι με τον κουβά του. Κλειστά τα παράθυρα του VW και ούτε που τον κοιτάει.
Ο άνθρωπός μας αρχίζει να κορνάρει, να χτυπιέται, να κάνει κάθε είδους κωμικά σκέρτσα για να τον προσέξει ο διπλανός. Κοντεύει να ανάψει πράσινο, όταν επιτέλους κατεβάζει το παράθυρο ο τύπος και του λέει:
- Τι είναι πάλι; Τι θέλεις και χτυπιέσαι;
- Λοιπόν κρατήσου φιλάρα. Έχω αποχυμωτή, τοστιέρα, σίδερο, ηλεκτρικό μαχαίρι..., και του απαριθμίζει όλο τον απίστευτο εξοπλισμό κουζίνας που απέκτησε.
- Ε και γι αυτό με βγάζεις από το μπάνιο ρε;
Ένα νεαρό ζευγάρι, πολύ ερωτευμένο, αποφασίζει να παντρευτεί, όταν την τελευταία νύχτα πριν τον γάμο, συμβαίνει ένα τραγικό ατύχημα και σκοτώνονται.
Βρίσκονται προ των πυλών του Παραδείσου, να συνοδεύονται από τον Aγιο Πέτρο. Μερικές εβδομάδες αργότερα, ο νεαρός συναντιέται με τον Πέτρο και του λέει:
- Aγιε μου, η αρραβωνιαστικιά μου και εγώ είμαστε πολύ ευτυχισμένοι εδώ μέσα στον Παράδεισο. Όμως, μας έχει λείψει πολύ η όλη διαδικασία, η τελετή του γάμου. Είναι δυνατόν, για κάποιον που ζει στον Παράδεισο να παντρευτεί κάποιον άλλον;
Ο Aγιος Πέτρος τον κοιτάζει καλά και του λέει:
- Λυπάμαι πολύ. Ποτέ ξανά δεν έχω ακούσει κάποιον άλλον να θέλει να παντρευτεί μέσα στον Παράδεισο. Πολύ φοβάμαι ότι αν το θέλετε πολύ, θα πρέπει να μιλήσετε με τον Παντοδύναμο Θεό. Μπορώ να σας κλείσω ένα ραντεβού σε δύο βδομάδες από σήμερα.
Έφτασε η ημέρα του ραντεβού και οι δύο νέοι παρουσιάζονται εμπρός στον Παντοδύναμο. Του αναφέρουν το αίτημά τους. Ο Κύριος τους κοιτάζει σιωπηλά, σκέφτεται προβληματισμένα και του λέει:
- Ελάτε σε πέντε χρόνια από σήμερα. Εάν ακόμη θέλετε να παντρευτείτε, τότε θα σκεφτώ την επιθυμία σας.
Πέντε χρόνια αργότερα, το ζευγάρι εμφανίζεται και πάλι. Η επιθυμία τους είναι ακόμη ζωντανή. Η εντολή του Θεού είναι ίδια:
- Σε πέντε χρόνια, θα παρουσιαστείτε πάλι εμπρός μου. Τότε θα το συζητήσουμε και πάλι.
Την τρίτη φορά, το ζευγάρι εμφανίζεται και πάλι στον Θεό. Ακόμη επιθυμούν να έρθουν σε κοινωνία γάμου.
- Εντάξει λοιπόν. Μπορείτε να προβείτε σε γάμο. Αυτό το Σάββατο, στις 6.30 το απόγευμα, θα τελεστεί μια υπέροχη τελετή γάμου στην Κεντρική Εκκλησία του Παραδείσου. Αφήστε τις λεπτομέρειες σε μένα.
Ο γάμος ήταν μια μεγάλη επιτυχία. Όλοι οι καλεσμένοι ομολόγησαν ότι η νύφη ήταν πανέμορφη. Όλοι οι γνωστοί και μη, ήταν παρόντες στην τελετή. Ο Μύωσης έφερε σπάνια λουλούδια από τον Νείλο Ποταμό, ο Νώε έφερε σπάνια ορυκτά από την Μεσοποταμία και οι μαθητές του Ιησού έκαναν μερικά θαύματα για να εντυπωσιάσουν τους παρευρισκόμενους. Ακόμη και ο Γκάντι εμφανίστηκε, έμεινε μόνο για λίγο και φορούσε τα πιο καλά του ρούχα.
Όμως... Μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα το παντρεμένο ζευγάρι, κατάλαβαν ότι έκαναν ένα φοβερό λάθος. Απλά, δεν μπορούσαν να συνεχίσουν να ζουν παντρεμένοι. Έτσι, αποφάσισαν να κλείσουν ένα ακόμη ραντεβού με τον Θεό, για να του ζητήσουν ένα διαζύγιο στον Παράδεισο.
Όταν ο Παντοδύναμος Θεός άκουσε το νέο αίτημά τους, βγήκε από τις χλαμύδες του. Τους κοίταξε με ένα ανάμεικτο, γεμάτο οίκτο, αυστηρότητα, και απογοήτευση, βλέμμα και τους είπε:
- Μα, είσαστε σοβαροί, επιτέλους ή αστειεύεστε; Μας πήρε δέκα χρόνια να βρούμε ένα παπά, εδώ στον ουρανό να σας παντρέψει. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο καιρό θα μας πάρει να βρούμε έναν δικηγόρο;