Некој таксист имал некој многу паметен папагал, што се памтел. Еден ден додека таксистот бил на работа го зел папагалот со него. Додека се возеле, врнало дожд. И таксистот рекол:
" Дожд врне као некој да моча "
. И тоа папагалот го запамтил. Во меѓувреме тие застанале на некој паркинг. Од паркингот некоја жена зјапала во таксистот и тој и рекол:
" Шта ме гледаш кад никад нисам те јебао "
. И тоа го запамтил. Возејќи се здогледале некој човек кој бил во несвест, а околу него имало луѓе. Таксистот рекол:
" Фатејте го за kуp, тој ке стане ". Папагалот и тоа го запамтил. После неколку часа таксистот и папагалот отишле на црква. Додека попот прскал со крстена вода папагалот рекол: Дожд врне као неко да моча. Попот се зачудил и погледнал во папагалот. А на тоа папагалот: Шта ме гледаш кад никад нисам те јебао? И попот паднал во несвест. Додека калуѓерките му помагале, папагалот рекол:
Фатејте го за kуp, тој ке стане.

Оди Трпе кај селскиот поп да се исповеда.
- Оче згрешив, најсрамниот грев го направив!
- Кажи чедо, Бог е милостив ќе ти прости...
- Не можам оче срам ми е!
- Да не е со Митра на воденичарот?
- Не оче, голем грев, ми изгоре душата...
- Да не е со Јана на грнчарот жена му?
- Не оче... Ќе се варам цела вечност во Казан!
- Да не е со снаата на даскалот Трајан?
- Не оче, прости ми не можам, не можам да кажам...
И си тргнал. На излегување од црквата се сретнал со свој сосед и соседот го прашува:
- За каква работа си тука бе Трпе, што сакаш?
- Ништо комшија, за адреси дојдов.