Είναι δύο φυλακισμένοι και ρωτάει ο ένας τον άλλο.
Α: Τι έκανες κι είσαι στη φυλακή;
Β: Ήμουν στη δουλειά και δεν αισθανόμουν καλά. Μια και δεν είχε πολύ δουλειά
Μου λέει αφεντικό "άντε πήγαινε σπίτι σου να συνέλθεις". Πάω κι εγώ σπίτι
Μου και βρίσκω τη γυναίκα μου στο κρεβάτι με τον καλύτερό μου φίλο. Ε,
Άρπαξα τη κυνηγητική μου καραμπίνα και την άδειασα πάνω τους και βρέθηκα
Εδώ. Εσύ τι έκανες;
Α: Πού να σου τα λέω. Σφαγή.
Β: Αντε ρε και φαίνεσαι καλό παιδί.
Α: Γυρίζω σπίτι μου και λέω στη γυναίκα μου:
"Αγάπη μου, άκουσα ένα
Καταπληκτικό ανέκδοτο. Ακου να πεθάνεις απ τα γέλια". Της λέω το ανέκδοτο
Και την πιάνει ένα νευρικό γέλιο, γέλαγε ασταμάτητα επί δύο ώρες μέχρι που
Της ήρθε ανακοπή και πέθανε. Ο εισαγγελέας δε με πίστεψε και μου απήγγειλε
Κατηγορία ανθρωποκτονίας. Ήμουν στην πρώτη σελίδα όλων των εφημερίδων. Στη
Δίκη όταν έφτασε η ώρα της απολογίας μου, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου μου
Είπε ειρωνικά:
"Ώστε ισχυρίζεστε πως η σύζυγός απεβίωσε από το πολύ γέλιο.
Για πέστε το και σ εμάς αυτό το τόοοοσο καταπληκτικό ανέκδοτο που λέτε πως
Της είπατε". Τους διηγήθηκα το ανέκδοτο κι άρχισαν όλοι να γελάνε
Ασταμάτητα. Ο Πρόεδρος, ο Εισαγγελέας, οι Δικαστές, οι Ένορκοι, οι
Δικηγόροι, οι αστυνομικοί, το ακροατήριο. Μόνο δυο Πόντιοι που κάθονταν στην
Άλλη άκρη της αίθουσας δεν γελούσαν. Πέρασαν δυο ώρες τρεις ώρες κι όλοι
Γελούσαν μέχρι που ξεψύχησαν ένας ένας. Μετά από δύο εβδομάδες πέθαναν και
Οι δύο Πόντιοι
Νόμοι του Μέρφυ:
1. Ο νόμος του τηλεφώνου: Όταν καλείς, λάθος αριθμό ποτέ δεν είναι απασχολημένο.
2. Ο νόμος της μηχανικής επιδιόρθωσης: Μόλις τα χέρια σου γεμίσουν με γράσο ή άλλο υλικό που λερώνει, θα σε πιάσει φαγούρα στη μύτη ή κάπου άλλου.
3. Ο νόμος του εργαστηρίου: Οποιοδήποτε αντικείμενο και αν πέσει, θα κυλήσει προς το λιγότερο προσιτό για εσένα μέρος.
4. Ο νόμος του λεωφορείου: Όταν είσαι στη στάση αρκετή ώρα και αποφασίσεις και ανάψεις τσιγάρο, τότε θα έρθει το λεωφορείο
5. Ο νόμος του τσιγάρου: Μόλις ανάψεις τσιγάρο, θα προκύψει κάτι που πρέπει να κάνεις, μέχρι το τσιγάρο να καεί από μόνο του.
6. Ο νόμος του άλλοθι: Εάν πεις ψέματα στη δουλειά, ότι άργησες επειδή π. Χ. έσκασε το λάστιχο του αυτοκινήτου, την επόμενη μέρα το λάστιχο θα σκάσει πραγματικά
7. Ο νόμος του αφρόλουτρου: Μόλις βυθιστείς στην μπανιέρα και έχεις χαλαρώσει, θα χτυπήσει το τηλέφωνο.
8. Ο νόμος της συνάντησης: Η πιθανότητα να συναντήσεις κάποιον που ξέρεις, αυξάνεται όταν είσαι με κάποιον που δεν θέλεις να σας δουν μαζί
9. Ο νόμος του αποτελέσματος: Όταν ένα μηχάνημα δεν δουλεύει και προσπαθήσεις να το αποδείξεις στον ειδικό που έχει έρθει να το φτιάξει, τότε θα δουλέψει.
10. Ο νόμος του θεάτρου: Τα άτομα που έχουν θέσεις όσο πιο μακριά γίνεται από το διάδρομο, φτάνουν πάντα τελευταίοι
11. Ο νόμος του καφέ: Μόλις φτιάξεις ζεστό καφέ στη δουλειά, το αφεντικό θα σου ζητήσει να κάνεις μια δουλειά που θα διαρκέσει ακριβώς μέχρι να κρυώσει ο καφές
Είναι σε ένα κουρείο, μέρα μεσημέρι, ο κλασικός μπαρμπέρης της γειτονιάς επί το έργον...
Εκεί που ψαλιδίζει φαβορίτες, σκάει μύτη από την πόρτα ένας τύπος:
- Φίλε σε πόση ώρα μπορείς να με κουρέψεις;
Κοιτάει ο κουρέας δεξιά, κοιτάει αριστερά... κόσμος...
- Ε, σε δυο ώρες!
- Εντάξει λέει ο τυπάκος και φεύγει τρέχοντας.
Μετά από μερικές μέρες, ξανάρχεται βιαστικός ο ίδιος πελάτης. Βάζει το κεφάλι του στο μαγαζί και λέει στον κουρέα:
- Φίλε σε πόση ώρα μπορείς να με κουρέψεις;
Τον κοιτάει ο κουρέας:
- Ε, σε κάνα δυο ωρίτσες...
- OK, λέει ο τυπάκος και φεύγει βιαστικά.
Το ίδιο σκηνικό μια βδομάδα μετά..., εκεί που κουρεύει ένα περουκίνι, του έρχεται ο γνωστός τυπάκος, βιαστικός και καταϊδρωμένος.
- Φίλε σε πόση ώρα αι είναι θα με κουρέψεις;
- Ε, θέλω τρεις ώρες. Έχω κόσμο σήμερα.
Και πριν πει άλλη κουβέντα, ο τυπάκος έχει ήδη εξαφανιστεί!
Τι διάολο, κάθε λίγο και λιγάκι η ίδια ιστορία... αναρωτιέται ο κουρέας.
- Να σου πω, λέει στο βοηθό του, με έχει ανησυχήσει αυτός ο περίεργος. Έρχεται ίσα-ίσα να ρωτήσει πόση ώρα θα περιμένει και ποτέ δεν κάθεται! παρτον από πίσω να μου πεις τι συμβαίνει και που πάει κάθε φορά τρέχοντας.
Οπότε την επόμενη φορά, με το που επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό και ο τυπάκος φεύγει τρέχοντας από το κουρείο, ο βοηθός τον ακολουθεί...
Όταν επιστρέφει στο αφεντικό του είναι κάθιδρος και χλωμός...
- Τι έγινε; τι τρέχει μʼ αυτόν; ρωτάει ο κουρέας.
Ο βοηθός δεν απαντάει...
- Πες μου! που πηγαίνει κάθε φορά μετά από εδώ; επιμένει και κραδαίνει το ψαλίδι ο κουρέας
Ο Βοηθός απαντάει ψελλίζοντας...
- Σπίτι σου...
Κάποιος κατεβάζει τον αγλέουρα πίσω από την βιτρίνα ενός εστιατόριου. Στο πεζοδρόμιο περνάει ένας Αλβανός, τον βλέπει να τρώει και τρέχουν τα σάλια του. Βλέπει ο γευματίζων τον Αλβανό και του κάνει νόημα να μπει μέσα. Μόλις πλησιάζει τον ρωτάει:
- Ρε φίλε, τι συμβαίνει και κάθεσαι εκεί και μετράς τις μπουκιές μου;
- Να αφεντικό, τι να σου κάνω... Έεεχω τρεις μέρες να φάω..
- Α, γι αυτό στενοχωριέσαι; του λέει ο άλλος, μη φοβάσαι και αυτό αντιμετωπίζεται εύκολα...
Φωνάζει το γκαρσόνι και του λέει να φέρει μια μεγάλη κανάτα νερο. Το γκαρσόνι την φέρνει, γεμίζει αυτός ένα ποτήρι και λέει στον Αλβανό να πιει...
- Μα αφεντικό, λέει αυτός, εεεγω δεν διψάω... πεινάω...
- Ρε, πιες που σου λέω, του λέει ο άλλος, θα δεις... θα σου κάνει καλό.
Ο Αλβανός τι να κάνει, κατεβάζει το ποτήρι, κι εξακολουθεί να κοιτάζει τον δικό μας με πεινασμένο βλέμμα...
- Εντάξει είσαι τώρα; ρωτάει αυτός.
- Τι Εντάξει αφεντικό, λέει αυτός, αφού σου λέω... Δεν διψάω... Πεινάααω..
- Καλά... Πιες ακόμη ένα, και του δίνει και δεύτερο ποτήρι.
Τι να κάνει ο δικός σου, κατεβάζει και το δεύτερο.
Ο άλλος τον ξαναρωτάει:
- Εντάξει τώρα;...
- Όχι αφεντικό, σου είπα, δεν διψάω... Πεινάω, απαντάει ο τύπος... κάπως αδύναμα.
- Α φιλαράκο, εσύ νομίζω πως έχεις πρόβλημα, πιες άλλα δυο ποτήρια... και τον υποχρεώνει να πιει αλλά δυο...
Τα πίνει ο Αλβανός και... Κοντεύει να σκάσει απ το νερό...
- Τώρα ρε μεγάλε τι γίνεται; ρωτάει ο πρώτος.
- Τι να γίνεται αφεντικό; απαντάει αυτός βαριανασαίνοντας και με την κοιλιά του να έχει γίνει σαν... Μπαλόνι,... δεν βλέπεις;... Ωωχ... κοντεύω να σκάσω...
- Ωραία, τώρα θες να φας κάτι;
- Αστειεύεσαι αφεντικό; Τι να φάω τώρα μ αυτό το χαλί...
- Ε είδες ρε μπαγάσα, λέει ο άλλος θριαμβολογώντας, είδες που σου έλεγα; Εσύ χρυσέ μου δεν πεινούσες, διψούσες...
Καποιος απελπισμένος άνεργος βγαίνει στην αγορά με σκοπό την αναζήτηση εργασίας!
Σε κάποια στιγμή μπαίνει μέσα σε μια βιοτεχνία!
Βρίσκει το αφεντικό και του λέει απελπισμένος πως χρειάζεται επειγόντως δουλειά!
Συμφωνούνε στον μισθό και ο άνεργος χαίρεται που τα κατάφερε...
Την ώρα που φεύγει, ξαφνικά γυρνάει και λέει στο αφεντικό:
- Ξέρετε, έχω ένα μικρό προβληματάκι το οποίο όμως δεν πιστεύω να σας ενοχλεί!
- Τι δηλαδή;
- Να μωρέ, δεν έχω αρχίδια!
- Αααα! Δεν γίνεται να σας προσλάβω, λέει συγχυσμένος ο εργοδότης...
Συνεχίζεται αυτό για αρκετές μέρες. Κάθε φορά που βρίσκει δουλειά, μόλις αναφέρει το πρόβλημά του, τον ξαποστέλνουνε...
Κάποια μέρα πάει στο γραφείο του δημάρχου, και ζητά δουλειά.
Ο δήμαρχος του λέει πως προσλαμβάνεται.
- Ξέρετε, λέει ο άνεργος, έχω ένα προβληματάκι... Δεν έχω αρχίδια...
- Α, μην μου στεναχωριέσαι, λέει ο δήμαρχος, δεν είναι πρόβλημα αυτό. Απλά μωρέ θα πρέπει να έρχεσαι από τις 12 το μεσημέρι και μετά για δουλειά!
Στεναχωριέται ο άνεργος και φοβούμενος ότι έτσι θα παίρνει μειωμένο μισθό λέει:
- Μα εγώ δεν έχω πρόβλημα με την ώρα... Μπορώ να ξυπνάω από νωρίς...
Τον χτυπά ο δήμαρχος στην πλάτη και του λέει:
- Όχι μωρέ, δεν είναι αυτό... Απλά εμείς εδώ μέχρι τις 12, ξύνουμε τα αρχίδια μας!
Ένας τύπος, στον πάγκο του μπαρ, σκυμμένος, βαρύς και ασήκωτος.
Κοιτάει Συνέχεια το ποτήρι του. Επί μίση ώρα έτσι, εντελώς ακίνητος. Κάποιος άλλος, αλέγρος και καλαμπουρτζής, που έπαιζε μπιλιάρδο με τις ώρες, τον πιάνει το μάτι του έτσι να κοιτάει το ποτό του ατελείωτα και να μην πίνει, και για πλάκα μια και δυο αρπάζει το ποτήρι του αλλουνού και το κατεβάζει μονορούφι. Ο τύπος μας βάζει τα κλάματα.
- Έλα ρε φιλάρα, μια πλάκα κάναμε! Θα σου παραγγείλω ένα ίδιο, κερνάω εγώ. Δεν γουστάρω να βλέπω άντρες να κλαίνε!
Και ο δικός μας...
- Δεν είναι αυτό. Είναι που η σημερινή μέρα είναι η χειρότερη της ζωής μου. Πρώτα, παρακοιμήθηκα το πρωί και άργησα να πάω στο γραφείο. Το αφεντικό μου τσατίστηκε και με απόλυσε. Βγαίνω να πάρω το αυτοκίνητο μου και μου το είχαν κλέψει. Το δήλωσα στην αστυνομία και μου είπαν καλά κρασιά που θα το ξαναβρείς. Παίρνω ένα ταξί να γυρίσω σπίτι και ξεχνάω μέσα το πορτοφόλι με όλες πιστωτικές κάρτες. Το παρατηρώ τελευταία στιγμή, φωνάζω τον ταξιτζή να σταματήσει και αυτός την κοπάνισε ρίχνοντας μου μια μούντζα. Μπαίνω στο διαμέρισμα και πέφτω απάνω στη γυναίκα μου στο κρεβάτι με τον θυρωρό. Φεύγω αηδιασμένος, μπαίνω σ αυτό εδώ το μπαρ κι απάνω που ετοιμαζόμουνα να bάλω ένα τέλος στη ζωή μου, εμφανίζεσαι εσύ και... μου πίνεις το δηλητήριο! ΕΙΜΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΓΚΑΝΤΕΜΗΣ;
Όταν σου παίρνει πολύ ώρα, είσαι αργός.
Όταν παίρνει πολλή ώρα στο αφεντικό σου, είναι προσεχτικός.
Όταν δεν κάνεις κάτι, είσαι τεμπέλης.
Όταν δεν κάνει κάτι, είναι απασχολημένος.
Όταν κάνεις λάθος, είσαι ηλίθιος.
Όταν κάνει λάθος, είναι άνθρωπος.
Όταν το κάνεις όπως θες εσύ, δεν κάνεις ό,τι σου είπαν.
Όταν το κάνει το αφεντικό σου, είναι δημιουργικός.
Όταν το κάνεις μόνος σου, δεν είσαι συνεργάσιμος.
Όταν το κάνει το αφεντικό σου, παίρνει πρωτοβουλία.
Όταν παίρνεις θέση, είσαι ξεροκέφαλος.
Όταν παίρνει θέση, είναι αποφασιστικός.
Όταν παραβιάζεις έναν κανόνα, είσαι εγωκεντρικός.
Όταν το αφεντικό σου ξεχνά μερικούς κανόνες, είναι πρωτοπόρος.
Όταν βοηθάς ένα συνάδελφο, "παρατάς τη δουλεία".
Όταν το κάνει το αφεντικό σου, "παίζει ομαδικά".
Όταν κάποιος άλλος κάνει τη δουλειά σου, βυσματώνεις κόσμο.
Όταν κάποιος άλλος κάνει τη δουλειά του, κατανέμει ευθύνες.
Όταν είσαι εκτός γραφείου, "περιφέρεσαι ασκόπως" ή "κοπροσκυλιάζεις".
Όταν το κάνει το αφεντικό σου,"είναι σε δουλειά" ή "έχει μίτινγκ".
Όταν τηλεφωνείς και λες ότι είσαι άρρωστος. έκανες το Σαββατοκύριακο τριήμερο.
Όταν το κάνει το αφεντικό σου, πρέπει να είναι πολύ άρρωστος.
Όταν ζητάς να φύγεις νωρίτερα, έχεις ραντεβού με τη γκόμενα.
Όταν το αφεντικό σου φεύγει νωρίτερα, εχει πάθει υπερκόπωση.
Όταν παίρνεις αύξηση, είσαι τυχερός ή έγλυψες κώλους.
Όταν παίρνει εκείνος, πραγματικά την άξιζε.
Όταν κάνεις καλή δουλειά, σου χτυπούν την πλάτη.
Όταν το αφεντικό σου κάνει καλή δουλειά, το μπόνους χτυπάει ταβάνι.
Όταν δεν κάνεις κάτι, όλα πρέπει να στα λένε;
Όταν δεν κάνει το αφεντικό σου, ε όλα αυτός θα τα κάνει εκεί μέσα;
Περπατάει ένας τύπος στο δρόμο και έξω από ένα σπίτι βλέπει μια ταμπέλα που λέει:
- «Πωλείται σκύλος που ξέρει να μιλάει»
Από περιέργεια μπαίνει στην αυλή, χτυπάει στην πόρτα και ζητάει πληροφορίες.
Ο ιδιοκτήτης του λέει ότι είναι πίσω απο το σπίτι ο σκύλος και αν θέλει να πάει να τον δεi.
Πάει πίσω ο τύπος και βλέπει έναν μαύρο κοπρίτη να κάθεται σε μια γωνιά αραχτός. Δεν του γέμιζε το μάτι, αλλά τον πλησιάζει με δυσπιστία και, τι να κάνει, του λέει:
- «Εσύ είσαι ο σκύλος που ξέρει να μιλάει;».
Ο σκύλος τον ξαφνιάζει απαντώντας του, «Ναι, εγώ είμαι.»
Ο τύπος σαστίζει και του λέει:
- «Καλά, πώς γίνεται αυτό, πες μου λίγα πράγματα για σένα».
Κι ο σκύλος αρχίζει,
- «Κοίτα, από μικρός που γεννήθηκα είχα αυτό το χάρισμα. Οι πρώτοι μου ιδιοκτήτες, έκαναν το μεγάλο σφάλμα να το διαδώσουν και αμέσως με μαζέψανε για πειράματα. Πριν περάσει λίγος καιρός, με απήγαγε η κεντρική υπηρεσία πληροφοριών και με έβαλε να δουλεύω σαν κατάσκοπος. Όπως καταλαβαίνεις, κανείς δεν υποπτεύεται ότι ένας σκύλος μπορεί να κρυφακούει, και με στείλανε σε κάποιες αποστολές στη Μέση Ανατολή με αποτέλεσμα η ανατροπή ενός απολυταρχικού καθεστώτος να οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά σε δικές μου
Ενέργειες. Μετά από ένα διάστημα άρχισε να με κουράζει αυτή η ιστορία, και κυρίως τα συχνά ταξίδια στο εξωτερικό, και διαπραγματεύτηκα μια συμφωνία με την υπηρεσία. Από τότε καθόμουν στα αεροδρόμια και παρακολουθούσα συνομιλίες και ανταλλαγές λαθρεμπόρων. Οι συλλήψεις που ακολούθησαν συζητήθηκαν σε όλες τις εφημερίδες. Ε, να μην χασομεράω, από τότε παντρεύτηκα δυο φορές, έκανα ένα κάρο σκυλάκια, και τώρα είμαι πλέον στην σύνταξη και κάθομαι εδώ με το καινούργιο αφεντικό αραχτός. Αυτά πάνω κάτω ...»
Ο τύπος έχει κουφαθεί τελείως. Πάει στο αφεντικό και του λέει:
- «Πόσο τον δίνεις;»
Αυτός απαντάει «20 Ευρώ».
Ο τύπος κουφαίνεται:
- «Μα καλά, γιατί τόσο λίγο; Ο σκύλος σου είναι απίθανος!»
Και το αφεντικό του απαντάει:
- «Ρε μην ψαρώνεις... ψεύτης είναι, δεν έκανε τίποτα από αυτά που σου είπε!»
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί τα Χριστούγεννα, όταν στολίζουμε το δέντρο, βάζουμε το Αγγελάκι στην κορυφή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι Χριστούγεννα, και ο Αι-Βασίλης κάθεται με τη γυναίκα του Στο τζάκι. Κάποια στιγμή σηκώνεται και αρχίζει να Βάζει τα δώρα στο σάκο του για να τα μοιράσει. Ξαφνικά η γυναίκα του του Λέει:
"Μα, πάλι θα φύγεις; Τι θα γίνει με αυτή την Κατάσταση; Κάθε Χριστούγεννα θα έχουμε τα ίδια; Δε θα περάσουμε μια φορά Κι εμείς Χριστούγεννα μαζί, σαν όλες τις Οικογένειες;", "Μα", λέει ο Αι-Βασίλης, "δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, αυτή Είναι η δουλειά μου. Δεν μπορώ να μην μοιράσω Δώρα στα παιδιά".
"Δεν με νοιάζει", λέει η γυναίκα του, "σαν γυναίκα σου Κι εγώ, θέλω να περάσουμε Χριστούγεννα μαζί. Και να Το ξέρεις, αν φύγεις θα βρεις την πόρτα κλειστή και εμένα να με ξεχάσεις Από γυναίκα σου".
"Μα, σε παρακαλώ, σοβαρέψου. Δεν Είναι πράγματα αυτά. Δεν μπορώ να αφήσω το αφεντικό έτσι ξεκρέμαστο.
Σκέψου τα καημένα τα παιδιά που θα μείνουν χωρίς Δώρα", ξαναλέει ο Αι-Βασίλης. "Δε με νοιάζει τίποτα", επιμένει η γυναίκα Του. "Αν φύγεις, εμένα να με ξεχάσεις από γυναίκα Σου", του λέει και πηγαίνει στην κουζίνα κλείνοντας με δύναμη την πόρτα Πίσω της. Νευριασμένος ο Αι-Βασίλης αρχίζει να Πετάει με δύναμη τα δώρα μέσα στον σάκο του μουρμουρίζοντας. Σε κάποια Στιγμή χτυπάει το κουδούνι. "Ποιος να είναι τέτοια Ώρα;", λέει νευριασμένος, πάντα, ο Αι-Βασίλης και πηγαίνει να ανοίξει Την πόρτα. Ανοίγει την πόρτα και βλέπει ένα αγγελάκι να Του λέει:
"Γεια σου Αι-Βασίλη, έφερα το δέντρο, πού να το βάλω;"!