Een boerenjongen gooide per ongeluk zijn wagenlading maïs om.
De boer die vlakbij woonde, hoorde het geluid en riep naar de jongen:
'Hé Willy, vergeet je problemen. Kom binnen en bezoek ons even. Ik zal je later helpen de wagen omhoog te krijgen.’
‘Dat is ontzettend aardig van je,’ antwoordde Willy, ‘maar ik denk niet dat Pa dat leuk zou vinden.’
‘Ach, kom op, jongen,’ hield de boer vol.
‘Nou, oké,’ stemde de jongen uiteindelijk toe, en voegde eraan toe: ‘maar Pa zal het niet leuk vinden.’
Na een stevig diner bedankte Willy zijn gastheer.
Willis:
“Ik voel me nu een stuk beter, maar ik weet dat Pa heel erg van streek zal zijn.”
“Wees niet dwaas!” zei de buurman glimlachend. “Trouwens, waar is hij?”
Willy:
“Onder de wagen.”
Boer Jos en boerin Marie liggen op een avond rustig in hun bed te slapen, wanneer beiden plots worden gewekt door een enorme lichtbundel buiten op hun erf. Boer Jos springt uit zijn bed, neemt zijn Winston tweeloops uit de kast, steekt er twee patronen in en loopt naar beneden. Boerin Marie loopt haar man achterna, om toch maar niet alleen te moeten achterblijven.
Beneden aangekomen, zien beiden dat er een vliegende schotel is geland. De schotel gaat open, en twee aliens stappen naar beneden. Ze beginnen onmiddellijk op hun buik te duwen en zeggen dan:
"Gegroet, aardlingen. Wij komen van verre planeet, en wij willen sеx met aardmensen!" Jos en Marie kijken elkaar aan, wisselen hun blikken uit en besluiten uiteindelijk om het erop te wagen. Jos gaat met de vrouwelijke alien naar het salon, terwijl Marie met de mannelijke alien naar boven gaat. Boven aangekomen kan Marie haar ogen niet geloven. Het ding van de alien is och arme 2 cm lang en 5 mm dik. "Zeg", begint ze, "vindt ge da ni een klein beetje te klein?"
"Te klein?" vraagt de alien. Hij begint onmiddellijk aan zijn linkeroor te draaien, en onmiddellijk groeit zijn lid tot de schamele 30 cm. "Kan hij ook nog een beetje dikker?" vraagt ze vervolgens. "Natuurlijk", antwoordt de alien, en begint onmiddellijk aan zijn rechteroor te draaien. Om een lang verhaal kort te maken: Marie beleeft de nacht van haar leven. Wanneer ze 's morgens beneden komt, ligt Jos met zijn handen in het haar, en zijn kin op de keukentafel. "Wat is er aan de hand?" vraagt ze. "Oh niks, da mens heeft den hele nacht aan mijn oren zitten draaien."
En oude boer ging naar de stad om naar de film te gaan. De kaartverkoopster achter het loket vraagt aan hem: "Meneer, wat is dat op uw schouder?"
De oude boer zegt:
"Dat is mijn haan, Chuckie. Waar ik ga, gaat hij." "Het spijt me meneer," zei de verkoopster, "we kunnen geen dieren toe laten in de bioscoop. Zelfs geen haan." Waarop de oude boer snel de hoek om loopt en de haan in zijn broek stopt.
Eenmaal weer bij de verkoopbalie, koopt hij een kaartje en gaat hij de bioscoop in. Binnen gaat hij naast twee oudere verpleegsters zitten die Mildred en Leontien heette.
De film begint en de haan begint te woelen. De oude boer ritst zijn broek open zodat Chuckie zijn hoofd eruit kan steken en de film kan zien.
"Leontien," fluistert Mildred. "Wat is er?" vraagt Leontien.
"Ik denk dat die man naast mij een viezerik is."
"Waarom denk je dat?" vraagt Leontien.
"Hij ritste zijn broek open en zijn ding steekt uit," fluistert Mildred.
"Nou, ik zou me er geen zorgen over maken," antwoordt Leontien. "Op onze leeftijd is er niets dat wij niet gezien hebben."
"Ja, dat mag dan wel waar zijn," zeg Mildred, "maar deze eet van mijn popcorn!"
Een super aantrekkelijke man besloot dat hij de verantwoordelijkheid had de perfecte vrouw te trouwen zodat ze samen bijzonder mooie kinderen konden verwekken. Met die gedachte ging hij op zoek naar de perfecte vrouw. Het duurde niet lang of hij vond een boer die drie bijzonder mooie dochters had. Alle drie benamen ze hem zijn adem. Zo mooi waren ze.
Hij vertelde de boer wat zijn plannen waren en vroeg toestemming met één van zijn dochters te trouwen. De boer antwoordde slechts met:
"Ze zijn er alle drie aan toe om te trouwen, dus je веnт op de goede plek. Neem ze allemaal een keer mee uit en neem degene die je wilt."
De man ging op stap met de eerste dochter. De volgende dag vroeg de boer wat hij van zijn eerste dochter vond.
"Nou," zei de man, "ze heeft slechts een heeeeeeel klein beetje, niet dat je het кunт zien hооr, maar ze heeft kromme tenen."
De boer knikte en stelde voor dat de man met één van de andere dochters uit moest gaan; aldus vertrok de man met de tweede dochter.
De volgende dag vroeg de boer weer wat hij van zijn dochter vond.
"Nou," antwoordde de man, "ze is slechts een heeeeel klein beetje, niet dat je het кunт zien hооr, maar ze is een beetje scheel."
De boer knikte en stelde de man voor om met zijn derde dochter uit te gaan om te zien of deze de ware zou kunnen zijn. En zo gebeurde het.
De volgende ochtend haastte de man zich naar de boer en vertelde enthousiast:
"Zij is perfect, helemaal perfect. Zij is degene met wie ik wil trouwen."
En dat gebeurde nog diezelfde dag.
Maanden later werd de baby geboren. Toen de man op de kraamafdeling kwam schrok hij zich een ongeluk. De baby was het lelijkste, meest zorgwekkende zielige persoontje dat jij je кunт voor stellen. Hij haastte zich naar zijn schoonvader en vroeg hem hое het heeft kunnen gebeuren dat gezien de schoonheid van zijn ouders het kind zo verschrikkelijk lelijk was.
"Nou," legde de boer uit, "ze was slechts een heeeeeeel klein beetje, niet dat je het kon zien hооr, zwanger toen je haar ontmoette."
Een man des huizes had net een maaltje slakken op en zeurde:
"Ik lus er nog wel een paar vrouw, want zoals jij ze maakt, maakt niemand ze."
"Nou jong, dan zal jij ze zelf moeten gaan halen."
"Geen punt!"
Nadat hem de weg was uitgelegd, waar hij ze moest gaan halen, ging hij fluitend de deur uit. Daar aangekomen:
"Ik had graag nog wat slakken."
"Ja", zei die slakkenboer, "ik heb er zoveel verkocht dat ik geen verpakkingen meer heb."
"Dat geeft niet", zegt de man, terwijl hij zijn trui openhield. En zo ging ook naar huis. Maar onderweg kwam hij enkele vrienden tegen die vroegen om met z'n allen wat te gaan drinken. "Néé jongens!" Na wat zeuren ... nou goed ééntje dan. Het werden er enkele meer en de tijd vloog om. "Jongens ik moet naar huis,"
Zei hij met een dikke tong. Zo schommelde hij even later naar huis. Thuis aangekomen kreeg hij de huissleutel niet meteen in het sleutelgat. Terwijl hij gebukt stond te richten, vielen de nog levende slakken vanuit zijn trui op de grond. Net toen hij de slakken weer terug wilde doen in zijn trui, vloog plots de deur open en daar stond zijn woedende vrouw. Eer dat zij de kans kreeg om hem de les te lezen, zei hij al lallend:
"... Allee jongens, nóg tien centimeter .... dan zijn we thuis!"
In een rustig boerendorpje staat een boer met zijn zoon op het veld te discussiëren. Het gaat hier over een gevonden vrouwenslipje. Vader zegt:
"Dit is een slipje van een oude vrouw"
Waar de zoon direct op inpikt en zegt:
"Neen pa, dit is van een jonge vrouw."
"Maar neen", zegt de vader terug, "'t is van een oudere." En zo blijven de twee nog wat verder ruziën. Tezelfdertijd passeert de pastoor en hoort de twee lawaai maken. Hij gaat bij de vader en zoon kijken en vraagt of hij kan helpen. "Wel", zegt vader, "we vinden hier een slipje en mijn zoon zegt dat het van een jonge vrouw is en ik zeg dat het van een oudere is. "Tja", zegt meneer pastoor, "laat mij eens zien."
Hij pakt het slipje en bekijkt het, daarna duwt hij het onder zijn neus en zegt:
"Dat dit slipje van een jongere of van een oudere vrouw is weet ik niet, maar van één ding ben ik zeker, ze is niet van deze parochie!"
