In een kleine dierentuin leeft al sinds jaar en dag een vrouwtjes gorilla. Omdat de dierentuin zo’n klein lokaal karakter heeft is dit vrouwtje één van de grote attracties van het park. De verzorger van de gorilla maakt zich wat zorgen omdat de eetgewoontes sinds een week afwijken van het normale patroon. Ook ziet de gorilla er wat lusteloos uit dus besluit hij om de dieren arts langs te laten komen.
Na een kort onderzoek stelt de arts vast dat er met de gezondheid van de gorilla niets mis is maar dat ze zich eenzaam voelt. “Eigenlijk” zegt de arts “moet ze eens een keer goed van bil”. Maarja, omdat de dierentuin zo kleinschalig is bestaat er geen netwerk met andere dierentuinen om een mannetjes gorilla te regelen die even “op bezoek” komt. Daarnaast is het budget al wat krapjes dus zit een leen mannetje er niet in.
Dan komt de directeur met een idee en hij belt de dorpsgek op. De directeur legt het verhaal uit van de lusteloze gorilla en stelt de vraag of hij er iets voor voelt om het vrouwtje eens een plezier te doen voor €500,-. De dorpsgek is even stil en vraagt of hij dat nu meteen moet beslissen of dat hij er een weekje over na mag denken.
Ze spreken af dat de directeur hem over een week terug belt. Na die week vraagt de directeur of de dorpssukkel er over na heeft kunnen denken en wat zijn antwoord is. De suккеl antwoord:
“ik wil het wel doen maar op drie voorwaarden…
1. Ik ga niet zoenen
2. Ik ga niet knuffellen
3. ik wil die 500 euro in drie termijnen kunnen betalen”.
Francky is een sloeber die nooit in zijn leven een schuld heeft afgelost. Omdat hij wéér in geldnood zit, besluit hij bij een welgestelde maar gierige baron in het dorp aan te kloppen. De baron is de tegenpool van Francky; nooit heeft hij één cent verloren. De baron kent Francky’s reputatie en gaat daarom alleen akkoord met de lening mits de voorwaarde wordt nageleefd dat hij z’n geld na een week met 10% rente terugkrijgt. De weken verstrijken en het was te voorspellen: de baron heeft zijn geld nog steeds niet terug. Telkens weer weet Francky aan hem te ontkomen. Tot Francky op een dag het dorpscafé binnenloopt waar de baron zit.
De uitbater heeft de baron net een biertje voor zijn neus geschoven als hij zich omdraait en recht in de ogen kijkt van zijn schuldenaar. Omdat Francky geen uitweg ziet uit dit lastige parket, besluit hij een pistool te trekken. Hij richt deze op zijn eigen slaap en zegt:
“Ik kan dan wel naar de hеl gaan, maar deze schuld zal ik nooit aflossen!”, waarop hij de trekker overhaalt en morsdood neervalt. De principiële baron besluit het hier niet bij te laten zitten, pakt de revolver van de grond, richt deze op zijn eigen slaap en zegt:
“ik zal mijn centen terugkrijgen, al zal ik hiervoor naar de hеl moeten!”, waarop ook hij de trekker overhaalt en dood neervalt. De uitbater, die het hele tafereel met ongeloof heeft aanschouwd, pakt vlug het pistool van de grond, en wat denk je? Ook hij richt het op zijn slaap en zegt:
“Ik moet zien hое dit afloopt!”