Grappen over dieven en criminelen
Midden in de nacht drong een inbreker een huis binnen.
Hij liet zijn zaklantaarn door de huiskamer schijnen, op zoek naar kostbaarheden.
Toen hoorde hij een stem in het donker, die zei:
“Jezus weet dat je er веnт !”
De inbreker kreeg zowat een hart verzakking, knipte zijn zaklantaarn uit en bleef stokstijf staan.
Toen hij na een tijdje niets meer hoorde, schudde hij zijn hoofd en ging verder met zijn “werk”.
Maar nèt toen hij de dvd-speler naar zich toe trok, zodat hij de bedrading los zou kunnen maken, hoorde hij, luid en duidelijk:
“Jezus kijkt naar je !”
Helemaal overstuur scheen hij met zijn lantaarn om zich heen, op zoek naar de plek waar de stem vandaan kwam.
Uiteindelijk kwam de lichtbundel van zijn zaklamp in een hoek van de kamer tot stilstand, gericht op een papegaai.
“Was jij dat, die tegen me praatte ?”, siste de dief tegen de papegaai.
“Yes”, bekende de papegaai en krijste verder:
“Ik wil je alleen maar waarschuwen dat hij naar je kijkt”.
De inbreker ontspande zich weer een beetje:
“Me waarschuwen, hè?
En wie ben jij dan wel ??”
“Mozes”, antwoordde de vogel.
“Mozes ?”, lachte de inbreker, “wie noemt een vogel nu Mozes ?”
“Hihi”, lachte de papegaai, “mensen die een Rottweiler Jezus noemen !”.
Batman en Robin gaan wat drinken.
Beide superhelden zijn uitgeput na een lange week van non-stop misdaadbestrijding en besluiten een paar uur te relaxen in het plaatselijke café.
Robin weet dat zijn vriend veel te hard en te lang heeft gewerkt. Dus hij denkt: wat maakt het uit, hij kan dronken worden en ontspannen. Hij besluit waakzaam te blijven en bestelt alcoholvrij bier, terwijl Batman een fles whisky voor zichzelf bestelt.
De drank haalt de scherpte weg en Batman vertelt over zijn overleden ouders, de miljoenen die hij heeft verloren aan Bitcoin, zijn mislukte romantische relaties... Hij huilt bijna.
Een paar uur later drinkt hij de fles leeg en is helemaal in de war. Robin betaalt de rekening, ze verlaten de bar en gaan naar de plek waar ze de Batmobiel hebben geparkeerd.
Batman kan nauwelijks lopen. Hij realiseert zich dat hij niet kan rijden, dus overhandigt hij de sleutels van de Batmobiel aan Robin. "Jij rijdt vanavond, jochie".
Robins mond valt open. Hij kan zijn geluk niet geloven. Na al die jaren bestuurt hij eindelijk deze machine! En jongen, gaat hij zijn grenzen testen! Hij zet Batman op de passagiersstoel, laat deze zakken en maakt hem vast.
Hij zet de motor aan, pakt de versnellingspook, schakelt naar de eerste stand en trapt het gaspedaal in. Hij schakelt snel naar de tweede, derde versnelling. Hij gaat van 0 naar 100 in 2,5 seconden. Hij rijdt als een maniak door de straten van Gotham. Hij neemt scherpe bochten en schakelt terug om het stuur onder controle te houden. Hij rijdt de snelweg op en schakelt snel weer op.
Hij wil deze baby tot het uiterste drijven, dus neemt hij herhaaldelijk afslagen en klimt terug naar de snelweg. Hij neemt de afrit met een snelheid van 140 km/uur. Hij gaat over de 150. En hij bestuurt de auto alleen met de stick, waarbij hij meesterlijk op- en terugschakelt. Hij heeft de remmen nauwelijks aangeraakt. Batman heeft geen piepgeluidje gemaakt.
Na een tijdje realiseert hij zich dat hij de Batmobiel voldoende heeft gepusht en waarschijnlijk bijna de versnellingsbak kapot heeft gemaakt. Hij rijdt terug naar de Batcave.
Hij parkeert de Batmobiel en opent de deur om naar buiten te gaan, maar een hand houdt hem tegen.
"Kus me, Robin."
"Wat zeg je, Batman?!?"
"Kus me, Robin!"
"Batman, wat nou? Je weet dat ik geen hомо ben!"
'Robin, hou je mond en geef me een kus.'
"Ik weet niet waardoor je op dat idee kwam, maar ik vind je niet leuk op die manier!"
'Oh kom op, Robin. Je hebt altijd geweten dat de Batmobiel een automatische versnellingsbak heeft!'
President Barack Obama en premier Mark Rutte zijn samen op een internationale wetenschappelijke beurs. Vol belangstelling volgen ze de presentatie van een machine die het mogelijk maakt om in de toekomst te kijken. Beiden beslissen ze om de machine te testen door een vraag te stellen.
President Obama begint:
"Ное zal de USA er over 100 jaar uitzien?"
Met een zoemend en trillend geluid treedt de machine in werking, en na enkele minuten rolt er een geprint blad uit de machine.
Obama leest hardop voor:
"De natie is in goede handen van een Republikeins president, er is geen misdaad meer, er zijn geen conflicten meer. De Taliban is verslagen, Noord Korea is een democratie, de economie is gezond en draait op volle toeren."
Die machine lijkt me wel interessant, denkt Rutte, en hij wil ook de test doen. Hij stelt de vraag:
"Ное vergaat het Nederland over 100 jaar?"
Zoemend begint de machine aan haar taak, en even later rolt de print uit de gleuf. Wanneer Obama merkt dat Rutte naar het blad blijft staren, vraagt hij uitermate nieuwsgierig:
"Come on Mark, wat staat er te lezen?"
Rutte:
"Heuh… ik kan het niet lezen, het is in het Arabisch!"
De peetvader van de maffia ontdekt dat zijn boekhouder hem heeft opgelicht voor 10 miljoen Euro.
De boekhouder is doof, en dat was een van de voornaamste redenen waarom hij de job kreeg, hierdoor zou hij namelijk nooit iets kunnen getuigen.
De peetvader laat zijn advocaat komen die gebarentaal kent.
De peetvader vraagt:
"Waar is de 10 miljoen die je van mij gestolen hebt?"
De advocaat vraagt aan de boekhouder, via gebarentaal, waar hij het geld verstopt heeft.
De boekhouder gebaart terug dat hij niet weet waarover hij het heeft, en de advocaat vertaalt dit voor de peetvader.
De peetvader haalt een pistool tevoorschijn, plaatst het tegen de slaap van de boekhouder, en zegt:
"Vraag het hem nu nog eens."
Waarop de advocaat gebaart naar de boekhouder:
"Hij vermoordt je als je niet vertelt waar het geld is!"
De boekhouder antwoordt in gebarentaal:
"Ok, ok, ik geef toe, het geld zit in een zwarte koffer, in het tuinhuis van mijn moeder."
"Wel", vraagt de peetvader aan de advocaat, "Wat heeft hij geantwoord?"
De advocaat antwoordt:
"Hij zegt dat je niet durft te schieten."
Postzegels kopen?
TNT, of de georganiseerde misdaad?!
'E?postzegel van 0,44 cent graag.'
'Dat wordt dan een setje van vijf, meneer.'
'Ное bedoelt u?'
'Wij verkopen geen losse postzegels meer. Alleen nog setjes van vijf of tien postzegels.'
'Moet jij weten. Ik heb maar ? zegel nodig, geen vijf en zeker geen tien.'
'Sorry meneer, dit is een proef van TNT. En wat kan u het schelen. Neem gewoon een setje dan hebt u een lekker voorraadje.'
'Ik heb geen lekker voorraadje nodig. Ik heb ? zegel nodig voor ? brief.'
'Dan kan ik u niet helpen, meneer,'
'Daar zul je nog achter komen man.'Dus stop ik de brief in mijn zак en wacht af .
Daarna doe ik even een rondje langs vrienden en bekenden en noem daar de naam van de postmedewerker.
Twee dagen later stapt de postmedewerker mijn stamkroeg binnen en bestelt een pilsje.
'Dat wordt dan een setje van vijf meneer,' zegt kroegbaas beminnelijk als altijd.
Hoe bedoelt u?'
'Wij verkopen geen losse pilsjes meer. Alleen nog setjes van vijf of tien pilsjes.'
'Ja, maar ik hoef maar ? pilsje!'
'Man, wat kan jou het schelen, neem gewoon een setje. Heb je een lekker voorraadje.'
'Wat nou, ik wil maar ? pilsje!!'
'Dan kan ik u niet helpen, meneer.'
Een dag later belt Achmed van de snackbar mij:
'Jouw postmedewerker staat in de rij, kom snel, kun je lachen.'
Dus spoed ik mij naar de snackbar waar postmedewerker net aan de beurt is als ik binnenkom:
'Een kroket graag.'
'Dat wordt dan een setje van vijf meneer,' zegt Achmed.
'Jezus, jij ook al??? Wat is dit hee??'
'Wij verkopen geen losse kroketten meer. Alleen nog setjes van vijf of tien kroketten. Geeft toch niet? Heb je een lekker voorraadje.'
De volgende dag loop ik het postagentschap weer binnen; 'E?postzegel graag.'
Met wilde bewegingen trekt de postmedewerker een setje van vijf open en overhandigt mij een zegel.
'Dank u meneer. Tot ziens.'
In 2007 is een postzegel vierenveertig cent gaan kosten. Wij hebben het dan over zegels met de reclame van Unox rookworst erop, Heineken en God weet wie nog meer.
Met andere woorden ........... Een postzegel gaat van 0,39 naar 0,44 cent terwijl het gesponsord wordt door grote bedrijven in ruil voor reclame.
