Een dokter eet een late lunch in zijn favoriete Chinese restaurant als hij de gevreesde woorden hoort:
"Is er een dokter in het restaurant?!"
Hij loopt naar achteren waar hij de manager en een klant ziet die er bleek en trillerig uitziet.
"We hebben net twee mensen ziek gehad," zegt de manager, "de dame hier en nog een heer in de badkamer."
"Ное voelt u zich?" vraagt de dokter.
"Misselijk," zegt de gast, "ik heb net mijn hele maaltijd uitgekotst en ik voel me nog steeds misselijk en duizelig."
"Wat hebt u gegeten?" zegt de dokter, die vermoedt dat het om een snelwerkende voedselvergiftiging gaat.
"De kip lo mein, nummer 9, en wat dumplings."
Op dit punt komt de andere gast uit de badkamer.
"Wat hebt u vandaag gegeten?" vraagt de dokter.
"Ik had loempia's en kip lo mein," zegt hij.
Terwijl een derde klant zich naar de badkamer haast, zegt de dokter tegen de andere twee dat ze moeten gaan zitten en vraagt dringend hoeveel mensen precies de kip lo mein hebben besteld. De manager telt de bestellingen op.
"Zeven."
De zieke klanten beginnen er verontrustend ziek uit te zien. Uit angst dat ze een dodelijke, onbekende ziекте hebben opgelopen, geeft de dokter de manager opdracht een ambulance te bellen en de rest van de klanten eruit te halen, zodat hij de zieke klanten kan verspreiden en ze kan helpen.
"We kunnen niet iedereen eruit gooien!" protesteert de manager. "We hebben het geld nodig. We waren het hele afgelopen jaar gesloten vanwege Covid en dit restaurant zit zwaar in de schulden."
Omdat hij ziet dat hij met deze aanpak niet ver komt, pijnigt de dokter zijn hersenen over waar hij zeven mensen kan onderbrengen totdat de ambulance arriveert. Hij herinnert zich dat de rest van het gebouw wordt bezet door een hotel. Hij rent de deur uit, het hotel in naar de receptie om te vragen of ze een kamer kunnen vrijmaken.
"We hebben een vergaderruimte op de eerste verdieping, maar die is om 16.00 uur geboekt, dus ik kan je die niet laten gebruiken." De receptioniste wil niet meewerken.
De manager komt achter hem staan en vertelt hem dat er een ambulance onderweg is en dat vijf van de mensen die de lo mein hebben gegeten symptomen vertonen; twee lijken helemaal in orde.
"Alstublieft," smeekt de dokter, "ik heb een plek nodig om een stel zieke mensen van het restaurant ernaast onder te brengen voordat de ambulances arriveren."
"Wanneer heb je het nodig?" vraagt de receptioniste.
"Nu, ik heb het nu nodig!"
"En hое lang?"
"Twee uur maximaal."
"Waarom heb je het ook alweer nodig?"
Geërgerd begint de dokter opnieuw. "Luister nu goed, want ik ga mezelf niet nog een keer herhalen.
Ik heb de kamer van 1 tot 3 nodig voor vijf zieken, zeven aten 9!"
Vader verteld tegen kleine Joep dat zijn baas vanavond bij hem komt eten:
"Vanavond komt er een héél belangrijke gast bij ons eten. Jullie moeten heel netjes zijn. Want dat is de baas van papa. Dus netjes je haren kammen, jezelf wassen, met mes en vork eten, je bord leeg eten, niet van tafel voordat iedereen klaar is, enzovoorts. Alles hangt van deze maaltijd af. Als je het verknalt wordt papa misschien wel ontslagen. Dus wees netjes. En omdat er vanavond een belangrijke gast is, eten we ook iets lekkers: varkenshaas."
's Avonds wast Joep zich, poetst zijn tanden, kamt zijn haren, gaat netjes aan tafel zitten, todat zijn vader thuiskomt met zijn baas. Dan roept Joep:
"Papa! Je zei dat we varkenshaas kregen en nu breng je een geitenkop mee naar huis!"
Een boekhouder, een bediende en de baas zijn op weg naar de lunch wanneer ze een antieke olielamp vinden.
De bediende raapt de lamp op en blinkt ze een beetje op door erover te wrijven. Plots komt een geest te voorschijn. De geest van de lamp zegt: ‘Normaal geef ik drie wensen, dus ik zal elk van jullie er 1 geven.’
‘Ik eerst, ik eerst’, roept de bediende. ‘Ik wil op de Bahama’s zijn en varen in mijn eigen speedboot vol met bikini- meisjes.’
*** РООF *** de bediende was weg.
‘Nu ik, nu ik’, roept de boekhouder, ‘ik wil op Hawaii zijn, genieten op het strand met mijn persoonlijke masseuse, een oneindige voorraad van coctails en de liefde van mijn leven’.
*** РООF *** de boekhouder was weg.
‘Ok, het is jouw beurt’, zegt de geest tegen de baas.
De baas antwoord; ‘ik wil die twee terug in mijn kantoor na de lunch!’
Moraal van het verhaal: Laat je baas altijd EERST aan het woord!