D'r was een bus met bejaarden en die maken een tochtje. Komt er op een gegeven moment een oud vrouwtje naar voren schuifelen in die bus en die zegt tegen die chauffeur:
"Chauffeur, d'r zit een ouwe man met een bril op achterin de bus en die zat net met zijn hand onder mijn rok."
"Oma", zegt die buschauffeur, die helemaal geen zin heeft om zijn bus aan de kant te zetten, "waarom komt u niet in die stoel hier vooraan zitten. Dan zal ik er wel voor zorgen dat hij u niet meer lastig valt." Nou, zo gezegd, zo gedaan. Een paar minuten later komt er weer een oud vrouwtje naar voren trompelen
En die zegt:
"Chauffeur, d'r zit een ouwe man met een bril op achterin en die zat net met zijn hand onder mijn rok."
Nou, dat wordt die chauffeur toch wel te gek, hij stopt de bus, loopt naar achteren en inderdaad, d'r zit een oude kerel met hele dikke brilleglazen achterin de bus. Die zit op de grond en die voelt met zijn handen om zich heen. Zegt die chauffeur tegen hem:
"Meneer, vertelt u mij 's wat u aan het doen веnт?"
"Chauffeur", antwoordt die ouwe, "ik ben mijn toupet kwijt. Ik had hem net twee keer te pakken, maar iedere keer glipt-ie weer door mijn vingers."