Temelin karısı Fadime kanser olmuş. Bir çok doktor gelmiş, bakmış ve yapacak hiçbir şey olmadığını söylemiş. Akşam olmuş, Temel ile Fadime baş başa kalmışlar. Temel utana sıkıla Fadime’ye:
“Sevgili karıcığım, durumu artık sen de anlamışsındır. Yapacak hiçbir şey yok. Çok utanıyorum ama, yıllardır senden çok istediğim, ama bir türlü söyleyemediğim bir şey var. Ters ilişki istiyorum” demiş. Fadime düşünmüş, taşınmış. Bunca yıllık kocam, kırk yılda bir benden bir isteği oldu, nasıl olsa öleceğim diye düşünmüş ve kabul etmiş. O akşam yapmışlar. Ertesi gün Temel işe gitmiş, akşam eve dönünce bir de ne görsün, Fadime iyileşmiş, hiçbir şeyi kalmamış, evi silmiş, süpürmüş. Çok sevinmişler. Ancak birkaç saat sonra Temel başlamış kara kara düşünmeye. Fadime sormuş:
“Temelim, ne düşünüyorsun, bak iyileştim, hiçbir şeyim kalmadı”. Temel:
“Fadime demiş, düşünüyorum da bunu daha önce akıl etseydik acaba rahmetli babamı da kurtarabilir miydik”.