Harrie komt, na een avondje stappen, strontzat thuis. Hij laat zich voor dood neervallen in zijn bed naast zijn vrouw. Hij wordt wakker aan de poort van de hemel en Petrus zegt hem:
"Harrie, je веnт gestorven in je slaap"
Harrie, volledig uit zijn lood geslagen antwoord:
"Dood? Ik kan niet dood zijn! Ik hou teveel van het leven! Ik wil terug naar huis!"
Petrus zegt:
" Je кunт alleen maar terugkeren als een kip."
Harrie antwoord:
"Zolang ik kan terugkeren naar een boerderij dicht bij mij thuis, is het goed!"
Zo gezegd, zo gedaan. Daar staat Harrie, bedekt met pluimen en krabbend in de grond. Een haan komt dichterbij:
"Ah, ben jij die nieuwe kip?"
"Ное bevalt je eerste dag tot dusver?"
"Niet slecht" zegt Harrie de kip,"maar ik voel iets raar in mijn buik, net alsof ik ga ontploffen."
"Je ovuleert", legt de haan uit, "Zeg nu niet dat je nog nooit een ei hebt gelegd? Ontspan, laat je volledig gaan, dat is heel normaal."
Harrie luistert naar de haan en enkele oncomfortabele momenten later: viola, een ei! Harrie loopt over van emotie na zijn eerste kennismaking met het moederschap. Met volle overgave legt hij nog een tweede ei. Terwijl hij zich klaarmaakt om ook nog een derde ei te leggen, voelt hij een harde klap op zijn hoofd en hoort hij zijn vrouw roepen:
"Harrie, wordt wakker, je ligt in bed te schijten!"
De kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal hangt. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze vertellen wat ze gehoord hebben.
Mieke vertelt :
"Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken"
. De moraal luidt :
"Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen".
Elsje vertelt :
"Mijn ouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar er zijn er maar vijftien van uitgekomen"
. De moraal luidt :
"Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen".
Dan vraagt de juf aan Anneke :
"En hebben je ouders ook een verhaal verteld?"
"Ja", antwoordt Anneke, "mijn papa heeft verteld over zijn zus :Tante Annie. Ons tante Annie woont in Amerika en is daar bij het leger. Ze is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Desert Storm. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die al kwijt. Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot er vijftig van neer. Toen waren haar kogels op. Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af. De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood.
De juf kijkt Anneke ontdaan aan en vraagt na enige stilte :
"En heeft papa u ook een moraal bij dat verhaal verteld ?"
Anneke antwoordt :
"Jazeker, je blijft best uit de buurt van tante Annie als ze gezopen heeft."
Een werkelijk buitengewoon knappe vrijgezel dacht al een tijdje na over trouwen. Hij vond dat het, gezien zijn 'looks', zijn verantwoordelijkheid was om met de perfecte vrouw te trouwen, zodat ze samen fantastisch mooie kinderen zouden krijgen. Dus ging hij op zoek.
Hij begon aan de ene kant van het land, maar vond er geen vrouw die hem beviel. Dus zette hij zijn tocht verder, tot hij op een dag bij een boerderij aankwam. Daar stelde hij vast dat de boer drie ongelofelijk knappe, adembenemend mooie, dochters had. Hij vertelde de boer dus over zijn plannen en vroeg hem of hij met een van zijn dochters mocht trouwen. 'Wel ja,' zei de boer. 'Ze zoeken alledrie een man, dus je веnт aan het juiste adres. Bekijk ze maar eens goed en kies dan maar wie je wil.'
De knappe man ging dus uit met de eerste dochter. 's Anderendaags vroeg de boer hem wat hij ervan vond. 'Wel,' zei de man, ' Je merkt het bijna niet hооr, maar ze heeft wel een bééétje platvoeten.' De boer knikte en stelde voor om met zijn tweede dochter eens op stap te gaan.
's Anderendaags vroeg de boer hem weer hое het geweest was. 'Wel,' zei de man, 'Je merkt het bijna niet hооr, maar ze kijkt wel een béééétje scheel.' De boer knikte en stelde om de derde dochter eens mee uit te nemen.
De volgende morgen kwam de knappe man wild enthousiast op de boer toegelopen:
'Ze is perfect, echt perfect!! Met haar wil ik trouwen!' En dus trouwden ze meteen daarna. Maanden later kregen ze een kind. Maar toen de man de baby zag was hij in alle staten. Hij had nog nooit zo'n lelijk, zielig kind gezien! Hij vertrok teleurgesteld naar zijn schoonvader en vroeg hem hое dat nu mogelijk is: zo'n lelijk kind, en zo'n mooie ouders.
'Wel,' zei de boer, 'Je merkte het bijna niet, maar mijn dochter was wel een bééétje zwanger toen je haar ontmoette.
Een boer zit zich in het café van het dorp volledig lаzаrus te drinken, wanneer zijn buurman naast hem komt zitten en vraagt:
"Zeg, Jef, wat zit gij hier nu op zo'n mooie dag uw eigen te pletter te drinken?"
Jef:
"Ach jong, zwijgt stil, soms zijn er gewoon dingen die ge ni кunт uitleggen!"
Buurman:
"Maar allez Jef, wat kan er nu van afschuwelijks gebeurd zijn?"
Jef:
"Wel, als ge het echt wilt weten... Ik zat dus vanmorgen één van mijn koeien te melken, en juist toen de emmer ongeveer vol was, stoot ze met haar linkerpoot heel dienen emmer om!"
Buurman:
"Akkoord, dat kan gebeuren, maar dat is toch niet zo erg?"
Jef:
"Ach jong, zwijgt stil, soms zijn er zo van die dingen die ge gewoon ni кunт uitleggen!"
Buurman:
"Maar allez Jef, we kennen mekaar toch al langer dan vandaag, hé! Wat is er dan zo erg aan?"
Jef:
"Awel, ik pakte hare linkse роот, bond die met een touw vast aan één van de palen daar, en begon haar terug opnieuw te melken. Toen den emmer bijna weer vol was, stootte ze die bij god opnieuw om, maar dan met hare rechterpoot!!!"
Buurman:
"Opnieuw? Oké, dat kan wel aankomen, maar dat kan toch ni alles zijn?"
Jef:
"Het meest logische, hé! Ik pakte hare rechterpoot en bond die aan de paal aan den andere kant vast. Dan ging ik terug gaan zitten om ze verder te melken en toen eindelijk den emmer bijna terug vol was, stompt ze die toch wel omver met hare staart zekers!!!"
Buurman:
"Ik kan stilaan wel begrijpen waarom ge zo slecht gezind zijt..."
Jef:
"Och zwijgt! Da's nog ni alles! Ik zocht nog efkes een touw, maar vond er geen. Dus pakte ik mijne centuur, en bond hare staart vast aan de voederbak... Op dat moment zakte mijn broek af en kwam mijn vrouw binnen..."